’Door gebruik gaat halfverharding langer mee’

Wil je een halfverhardingspad goed onderhouden, maak er dan vooral gebruik van. Een tip van Marc de Jager van de Koninklijke Ginkel Groep tijdens de bijeenkomst over historische paden van het Platform Groen Erfgoed vorige maand.

Halfverhardingspad Martenastate
De toplaag van de paden op groen erfgoed bestaat vaak uit een halfverharding, zoals hier op de Martenastate in Kornjum.

Door de paden te gebruiken blijven ze meer vrij van onkruid. En begroeiing is naast vocht een van de problemen waardoor de toplaag van een halfverhardingspad wordt aangetast. De Jager hield tijdens de bijeenkomst van het platform een voordracht over de aanleg van halfverhardingspaden. Op historische parken, buitenplaatsen en landgoederen zijn de paden vaak verhard met een halfverhardingsmateriaal omdat dit oorspronkelijk ook zo was.

’Unieke van de plek bewaren’
Natascha Lensvelt, specialist tuinen en parken bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE), is het met hem eens. „Monumenten zijn er om gebruikt te worden.’’ Zij hield wel een pleidooi om goed naar de historische ontwikkeling van groen erfgoed te kijken wanneer er paden vervangen moeten worden, en aan te sluiten bij het oorspronkelijke creatieve concept. „Omdat we wel het unieke van de plek moeten bewaren. Als overal hetzelfde materiaal komt te liggen, vind ik dat een zorgelijke ontwikkeling.’’

In Tuin en Landschap 8 is een uitgebreid verslag verschenen van de bijeenkomst van het Platform Groen Erfgoed over historische paden. U kunt dit ook digitaal lezen (met inlog).

guest
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties