We worden de laatste tijd dood gegooid met nieuws over Trump, zijn vriendje Poetin, de Brexit…
Wat me opvalt is dat met dit nieuws gepaard gaand, ons nare, enge en alles verzengende toekomstvoorspellingen worden voorgespiegeld: Trump die in een boze bui een kernoorlog ontketent. Poetin die de globale macht opeist. De Brexit die onze export de hel en verdoemenis in sleurt. En dichter bij huis worden we overspoeld door een migrantentsunami. En laten we vooral de alles verstorende klimaatverandering niet vergeten. Als de dijken het maar houden.
De mens – wij, ook ik – is gefascineerd door wat komen gaat en dan vooral door Doomsdayscenario’s. Waarom hebben we altijd al het idee gehad dat onze generatie zal meemaken dat de wereld zal op houden te bestaan? De Doomsday-klok is onlangs zelfs op tweeënhalf voor twaalf gezet, een negatief record sinds 1953. Nou, dan weet u het wel: Sluit ramen en deuren. U hoort rillend van angst in bed te liggen…
Kom op mensen, kijk verder dan uw angst lang is. Tuurlijk, een wel denkend mens heeft zeker zo zijn bedenkingen bij wat er tegenwoordig over de grote en de kleine plas gebeurt. Ook klimaatverandering moeten we serieus nemen, net als het migrantenvraagstuk.
Ik zeg nu vooral niet dat we moeten ophouden met kritisch nadenken over wat er komen gaat. Maar wel dat we de angst terug in Pandora’s Doos moeten stoppen. Blijf koel, sluit je niet af, onderzoek de feiten, onderscheid het nieuws van het nepnieuws, ga in discussie met je buurman en buurvrouw en trek je weloverwogen conclusies. Ontwikkel samen een visie over hoe het anders kan.
Laat je niet leiden door het lijden dat je vreest, een betere wereld begint immers dichtbij. Een betere wereld begint toch echt bij jezelf.
