Alweer vijf jaar geleden was het. Na jaren wonen boven de werkplaats betrokken de metaalbewerker en zijn gezin het huis met een flinke tuin rondom. Er werd een tuinplan gemaakt met een overkapping, niveauverschillen en plekken die uitnodigen om te verblijven. Iedereen was lovend, maar… het kwam er niet van om de tuin aan te leggen. „Voorlopig niet…’’ was het antwoord als ik ernaar vroeg. Druk met de zaak, druk met studerende kinderen, geen tijd voor zoiets als een tuin.
Tot vorige week. „Je wilde toch betrokken zijn bij de aanleg, misschien kun je even komen kijken.’’ Als ik er sta, schrik ik me een ongeluk. Er wordt een gigantische vlonder gebouwd waar ik hem niet gepland had, afstappen zijn genegeerd. „Wat verwacht je van me?’’, vraag ik de potige metaalbewerker… „Wil je dat ik hier enthousiast over ben?’’
Hij kijkt me aan en begrijpt het. Dit is niet de bedoeling. Ik baal ervan. Even overweeg ik weg te gaan, maar dat is geen optie. Ik pak de draad op, ga in discussie en geef aanwijzingen. Als we het zo doen komt het nog goed. De metaalbewerker staat er bedremmeld bij, vindt het vervelend dat ie me er niet eerder bijriep. „Maak je geen zorgen…’’, wuif ik zijn excuses weg, „goed om te zien dat je begonnen bent…’’
Deze week vorderen de uitbouw en veranda gestaag. Er is veel know-how over techniek en detaillering. De ideeën gaan over en weer. En het komt het geheel alleen maar ten goede. Prachtig wordt het, en nu, op vrijdagmiddag ga ik nog even langs. Maar er is niemand, het gereedschap ligt her en der, de muziek staat voluit. Een bluesnummer vult de ruimte. Ik negeer het, kijk in bewondering naar de eikenhouten kolommen en stalen spanten. De metaalbewerker komt uit de werkplaats aanlopen met een brede grijns op zijn gezicht. „Mooi hé!’’, roept ie boven de muziek uit. Ik knik en kijk hem aan. Prachtig. „Kim Wilson! Ik zal het voor je opnemen!’’ Spontaan beweegt hij mee met het rauwe geluid van een mondharmonica, die schalt uit de speakers.
Kippenvel krijg ik ervan als ik het moment op me in laat werken. De hartverscheurende muziek. De zingende metaalbewerker in zijn oude overall en zijn, van het harde werken, vuil en bezweet hoofd, zich niets aantrekkend van de wereld om hem heen. Blij word ik ervan. Plekken die tot leven komen, bijzondere mensen, mooie momenten.
Fijne vakantie.
