‘In plaats van de natuur alleen maar beschermd en op afstand van mensen te plaatsen, wil ik natuur naar mensen toe halen. Zo heb ik een stuk heide van de Veluwe afgeplagd en midden in Arnhem geplant, een heuse heidetransplantatie. In de stad zijn onder andere door de vele braakliggende terreinen prima mogelijkheden om natuur te ontwikkelen. Vaak zijn omstandigheden in de stad extreem waardoor biodiversiteit kan ontstaan. Denk aan bijzondere muurvarens op grachtmuren.
Aangeharkte parken en tuinen doen mij niet zo veel, die zijn me vaak te bedacht. Ik word echt enthousiast van agrarische of natuurlijke landschappen, zelfs snelwegbermen raken me meer. Vaak kijk ik als ik in de file sta naar de bloemen die daar groeien. Nu is het nog wat eentonig doordat veelal saai grasmengsel wordt ingezaaid. Waarom worden hier geen zeldzame soorten ingezaaid of soorten die op de rode lijst staan? Hier is meer mee te doen.
Medewerkers van Rijkswaterstaat zien zichzelf voornamelijk als asfaltdraaiers, niet als natuurbeheerder. Maar je hebt nu al een enorm aaneengesloten stuk natuur langs alle snelwegen. De echte Ecologische Hoofd Structuur loopt langs infrastructuur. Door te denken als natuurbeheerder, kun je dit verder ontwikkelen en verspreiden. Overal waar mensen met beheer bezig zijn, of dat nou langs de weg is, in de stad of in je eigen tuin, wordt aan natuurbeheer gedaan. Er zijn in Nederland 4,5 miljoen tuinbezitters. Dat zijn allemaal potentiële natuurbeheerders. Waarom niet wat zaad besteld van planten van de rode soortenlijst zoals knikkend nagelkruid of boswalstro en deze in de eigen tuin gezaaid?
Kijk ook eens naar geluidswallen langs de snelwegen. Nu zijn het vaak lelijke dingen die na een paar maanden zwart zijn onder invloed van het weer. Daar kun je prachtige verticale tuinen van maken. Als je naar de verspreiding van bijzondere soorten in Nederland kijkt, zie je dat die vaak langs spoorlijnen groeien. Verspreiding vindt plaats via de treinen. Met het ministerie van Infrastructuur en Milieu proberen we dit verhaal aan de man te brengen bij Rijkswaterstaat en Prorail. Dit sluit goed aan bij het nieuwe natuurbeleid, niet vanuit gemakzucht – zo van ‘een koe in de wei is ook natuur’ – maar vanuit het idee om kansen te ontwikkelen.’
Door: Harro de Jong, landschapsarchitect Buro Harro, Arnhem
Reacties:Eindelijk iemand die anders ziet en denkt! Het zaadje is dus gezaaid! Nu maar laten groeien!
Door: BvM
Helemaal mee eens, verkeer en waterstaat heeft het grootste natuurgebied van Nederland langs de snelwegen en spoorlijnen.
Door: John van Wijngaarden Woudrichem
Mooie bijdrage over het waarderen van de natuur dichtbij ons. En de herwaardering van lokale schoonheid in beplantings’plannen’. Ik bezocht gisteren nog een tuin van een collega met mooie Nederlandse grassen en zeldzame planten passend bij de ondergrond. Het is leuk om samen met de opdrachtgevers soorten en vegetaties te herkennen, en opnieuw te waarderen van de meer subtielere pracht van onbekende planten en te begrijpen waarom bepaalde planten waar graag groeien. Voor klaprozen en digitalis bv toch af en toe de grond wat omwoelen. En zoals vaak, is er veel rijkdom op grensvlakken en gradiënten.
Door: Irene Visser, Wageningen
Harro;
Ik ben het voor een groot deel met je eens, maar ik heb nu eenmaal wel wat met “aangeharkte parken”. Ieder zijn meug. Natuurlijke beplantingen vind ik ook super maar rodelijst soorten uitzaaien?
Hoe natuurlijk is dat nu weer?
Floravervalsing, komt bij mij op.
De natuur is er nu eenmaal niet alleen voor de mens.
Door: Jan van den Enk
Hallo Harro,
Ik ben het er helemaal hartgrondig mee eens. Ook zou het “maaibeheer”eens onder de
loupe gekeken kunnen worden; ik zag vorige zomer tijdens mijn ritten op en neer naar de Floriade dat R.Waterstaat in April de bermen langs de weg naar Venray al kaal maaide. De planten krijgen zo geen kans om te bloeien, laat staan zich uit te zaaien.In het kader v.d. biodiversiteit;de vlinders en bijen,is het helpend om bloeiende bermen zo lang mogelijk met rust te laten, lijkt mij.
Ook roofvogels schijnen juist boven bermen het meest voor te komen.In de U.K.
is Sarah Raven al enkele jaren bezig de boeren te bewegen om een bloemenrand langs hun akkers in te zaaien, welke v.d.ene boerderij naar de volgende aaneéngesloten doorloopt.Dat kan hier ook; men is al een beetje bezig en het heet “akkernatuur”(Bloeiend Bedrijf/ Louis Bolkinstituut)
Vriendelijke Groet
Carli Bronneberg
Tuinontwerpbureau Ruisend Groen
www.ruisendgroen.nl
Door: Carli Bronneberg
