Akkerplanten die zich niet meer kunnen handhaven op intensief bewerkte akkers, zoeken een heenkomen op begraafplaatsen en volkstuinen. Dit blijkt uit twee inventarisaties van FLORON.
Volgens FLORON is de laatste jaren het aantal soorten planten uit de akkerranden enorm achteruitgegaan, over het algemeen met 75 tot zelfs 100%. Dit is onder andere te wijten aan te diep ploegen, het gebruik van pesticiden en te zware bemesting. Daarnaast worden de akkerranden zelf gedomineerd door ingezaaide exoten als cosmea, zonnebloem, en bijenbrood.
Begraafplaatsen
Akkerplanten blijken een heenkomen te zoeken op begraafplaatsen en volkstuinen. Vele begraafplaatsen zijn de afgelopen jaren door FLORON geïntenvariseerd. Daarbij werden onder meer de volgende soorten met enige regelmaat aangetroffen: akkerleeuwenbek, heelbeen, muizenstaart, kandelaartje, akkerereprijs, gladde ereprijs, doffe ereprijs, ruige klaproos, grote leeuwenklauw, klein bronkruid en akkergeelster.
Ook op begraafplaatsen wordt wel gespoten, maar vooral de éénjarige planten weten hun cyclus toch op tijd te voltooien op de dodenakkers. Meerjarige soorten kunnen dit enkel op begraafplaatsen waar niet wordt gespoten.
Volkstuinen
Behalve begraafplaatsen heeft FLORON ook 120 volkstuincomplexen en honderden akkers in Groningen en Drenthe geïnventariseerd. Daaruit blijkt dat volkstuinen ook een belangrijk toevluchtsoord zijn geworden voor eenjarige akkerkruiden zoals akkerandoorn, rood guichelheil en akkerereprijs.
Foto: Christian Hummert
