Meermaals krijgen wij de vraag: hoe regel je kwekersrecht in Amerika? Een logische vraag, want Amerika is een belangrijk exportland voor de sierteeltbranche. Als eerste moeten we onderscheid maken tussen twee opties in Amerika. Je kunt namelijk kwekersrecht en een Plant Patent aanvragen.
Hieronder de belangrijkste (verschil)punten tussen kwekersrecht en Plant Patent in Amerika:
Kwekersrecht geeft het alleenrecht op de verkoop en reproductie etc. van een ras en tevens op de im- en export van en naar Amerika. De kenmerken zijn onder andere:
- Moet worden aangevraagd binnen 1 jaar na eerste verkoop of openbaarheid binnen Amerika en binnen 4 (of 6 voor bomen e.d.) buiten Amerika;
- Er moet materiaal worden ingezonden wat onderzocht zal worden op nieuwheid, onderscheidbaarheid en stabiliteit;
- Beschermingsduur is 20 jaar (25 jaar voor bomen e.d.);
- Hogere aanvraagkosten (vanaf € 5.000,- maar meestal (veel) meer);
- Jaarlijkse instandhoudingskosten.
Plant Patent geeft het alleenrecht op de verkoop en reproductie etc. van een ras en tevens op de in- en export van en naar Amerika. De kenmerken zijn onder andere:
- Alleen rassen met aseksuele reproductie mogen worden aangevraagd;
- Het ras mag niet eerder zijn verkocht of in de openbaarheid zijn gebracht;
- Er moet een uitgebreide beschrijving van het ras worden gemaakt. Er hoeft GEEN materiaal naar Amerika worden opgestuurd. De beschrijving wordt alleen tekstueel, en met foto’s, opgestuurd naar Amerika;
- Beschermingsduur is 20 jaar;
- Lagere aanvraagkosten (ongeveer € 2.500,-);
- GEEN jaarlijkse instandhoudingskosten.
Plant Patent is makkelijker en goedkoper, maar..
Er is dus qua rechten nauwelijks verschil tussen kwekersrecht en Plant Patent. Beide opties geven het alleenrecht op een ras. De aanvraag voor een Plant Patent is wel aanzienlijk makkelijker en goedkoper. Het komt dan ook niet als een verrassing dat het grootste deel van de aanvragers kiest voor een Plant Patent in plaats van kwekersrecht. Er is wel een klein addertje onder het gras.
Op de foto’s die de rasbeschrijving bij Plant Patent ondersteunen is soms moeilijk het verschil te zien tussen bepaalde rassen. Door belichting kan een lichtgroen ras ineens donkergroen lijken. Ook de teelomstandigheden worden in de beschrijving wel benoemd, maar niet door de instantie onderzocht. Zo kan het zijn dat hetzelfde ras door een Nederlander wordt aangevraagd en tevens bijvoorbeeld door iemand vanuit Costa Rica. Het ras vertoont dan waarschijnlijk verschillende uiterlijke kenmerken door de teeltomstandigheden (bladkleur, lengte of vorm van bladeren en scheuten, noem maar op).
De betreffende instantie in Amerika kijkt overigens wel naar eventuele gelijkende rassen. Bij twijfel zullen zij vragen stellen. Wat dat betreft is de instantie zeer streng en nauwkeurig. U kunt ook in Amerika een onafhankelijk onderzoek laten doen en beide rassen onder gelijke omstandigheden laten opkweken. Zijn beide rassen eigenlijk één en hetzelfde ras? De eerste aanvrager wint dan de spreekwoordelijke strijd.
Checken
Met een Plant Patent bent u dus goedkoper uit, u moet alleen zo nu en dan even bijhouden wat er allemaal nog meer is aangevraagd zodat u een eventueel gelijk ras niet ‘mist’. Die check is de moeite waard, al zeg ik het zelf.
Bij een kwekersrechtaanvraag zal bovenstaand probleem minder vaak voorkomen, omdat beide rassen dan altijd onder gelijke omstandigheden zouden moeten worden opgekweekt om eventuele verschillen door teeltomstandigheden te elimineren.
