Wetenschappers van Wageningen University & Research (WUR) werken dagelijks aan het verbeteren van plantenrassen. Hoe kun je een plant productiever, duurzamer en recyclebaar maken? In Wageningen World, het kwartaalmagazine van WUR voor alumni en relaties van de universiteit, noemen onderzoekers drie ontwikkelingen die je gerust grote Wageningse beloftes van de toekomst kunt noemen.
CRISPR-CAS
Volgens plantenveredelaar René Smulders is CRISPR-Cas het toverwoord voor de komende jaren. „CRISPR-Cas is een nieuwe manier om DNA te veranderen. Deze revolutionaire techniek is geen vervanging van de klassieke plantenveredeling, maar een belangrijke aanvulling die de veredeling een enorme boost kan geven.” Als voorbeeld noemt hij de bloembollenteelt. „Er is veel tijdwinst te boeken, vooral als traditionele veredeling erg langzaam gaat, zoals in vegetatief vermeerderde fruitbomen, aardappels en bloembollen. Juist bij deze gewassen is het fungicidengebruik hoog. Dankzij de nieuwe techniek kan snel een ziekteresistente variant worden gemaakt. Het gebruik van pesticiden zal daardoor drastisch afnemen.”
Effectievere fotosynthese
Een plant groeit door de omzetting van zonlicht in energie, een proces dat fotosynthese heet. „Maar de fotosynthese-efficiëntie van veel landbouwgewassen is erg laag”, zegt moleculair bioloog René Klein Lankhorst. „Een veldje aardappels zet slechts een half procent van de zonne-energie om in biomassa.” In theorie kan dit volgens hem tot acht maal hoger. In theorie kan dit volgens hem tot acht maal hoger als we de genen van planten weten aan te passen. Behalve een efficiënte plant, willen we volgens Klein Lankhorst ook een duurzame plant, een plant die zuinig is met water en mineralen en die klimaatbestendig is. „Die plant van de toekomst heeft in potentie een gigantische impact: die kan de wereldbevolking voeden, klimaatverandering remmen en fossiele grondstoffen vervangen, bijvoorbeeld voor de productie van plastic.”
Brandstof uit planten (GFT)
Milieutechnoloog David Strik werkt aan onderzoek naar de toepassing van GFT als biobrandstof. Zelfs als planten hun taak als sier- of voedingsgewas hebben vervuld, kunnen ze daarmee als GFT-afval nog worden hergebruikt. „GFT-afval wordt normaal gesproken vergist tot methaangas. Maar micro-organismen kunnen uit GFT ook andere waardevolle grondstoffen maken. Bacteriën zetten een deel om in kleine vetzuren en in een volgende stap zetten andere bacteriën die weer om in grote vetzuurmoleculen, zoals capronzuur. Dit is een fantastisch goedje dat je bijvoorbeeld kunt gebruiken als biobrandstof.” Uit het GFT-afval in de EU kunnen we volgens Strik voldoende biobrandstof maken om 10% van alle vliegtuigen ter wereld op te laten vliegen.
Benieuwd naar vijf andere Wageningse beloftes voor de toekomst? Lees het artikel in Wageningen World.
