Juli is een echte zomermaand. De temperaturen variëren tussen 23 en 33°C. Dit is niet ongebruikelijk in ons Canadees landklimaat. Dit jaar is er meer regen dan gebruikelijk in de zomer, maar het komt in stevige buien en daarna klaart het weer op. Wat daarna blijft is de hoge luchtvochtigheid, op dit moment 94% en vocht dat condenseert aan de buitenkant van de ramen. Door alle regen blijft het gras groen en groeit het onkruid welig. De grasmaaier en weed-eater (kantenmaaier) maken extra uren.
De scholen zijn uit, de bouwvakvakantie is begonnen, veel mensen zoeken verkoeling in huizen en gebouwen met airconditioning. Onze kas heeft zijn eigen airconditioning: scherminstallatie, krijt op het dek, vernevelingsysteem en planten die verdampen. Het krijt werd dit jaar aangebracht door een helicopter. Niet meer zelf de goot in en slangen trekken, maar toekijken hoe in 15 minuten de klus geklaard is.
In de kas groeit het gewas voorspoedig. Na de maanden van veel afleveren vult de kas nu gestaag op met nieuw groen gewas. De verkoop van bromelia’s verloopt momenteel rustig, maar gestaag. Het is een product dat lang houdbaar is in de winkels wanneer er vanwege de hoge temperaturen minder verkoop is.
Omdat de afstand naar de veiling 150 km is, combineren we het transport naar de veiling met een leliekweker. Tien Maanden van het jaar haalt hij onze planten op. In mei en juni, wanneer we beiden veel product veilen, rijden we zelf. Nu heeft hij voor juli een planting van lelies overgeslagen om de lagere prijzen en slome periode in de zomer te omzeilen. Ook heeft dit effect op de afleverdatum van zijn volgende partij, die nu gunstiger uitvalt. Zodoende rijden we nu zelf naar de veiling.
We genieten elke dag van de Tour de France, met name van de Avondetappe. We zijn zelf een keer op de Alpe d’Huez geweest toen de Tour voorbij kwam. We zijn benieuwd wie deze editie gaat winnen.
Tijdens het warme weer zitten we vaak in de schaduw op de veranda. Daar nestelen op dit moment twee paar boerenzwaluwen. Ze vliegen af en aan met lekkere hapjes voor de nog kale kuikens. Nog een weekje en dan vliegen die jongen weer uit.
Deze maand krijgen we ook bezoek uit Nederland. We stellen het op prijs wanneer familie belangstelling heeft om ons te bezoeken en zich laat informeren over hoe wij ons leven invullen. De koelkast wordt opgevuld en tijd vrijgemaakt. Je wilt een goede indruk achterlaten.
Maar ondertussen gaat het werk gewoon door. Het blijft een balancing act. Vooral wanneer Clen tijdens het kantenmaaien poison ivey heeft geraakt. Het sap van deze plant veroorzaakt grote blaren op de huid met bijbehorende jeuk. De blaren breken na een week open en het duurt vervolgens nog een week om te genezen. Afleiding is dan het beste. Dus het bezoek komt daarvoor op het juiste moment.
Angelle van Kleef,
Potplantkweker, Ontario Canada
Lees hier de vorige column van Angelle
