In Tuin en Landschap 13 schreef ik jullie over mijn eiken-dilemma en vroeg jullie advies. Via de mail, LinkedIn en in persoon kreeg ik adviezen van diverse lezers, dank jullie wel daarvoor.
Voor wie de column niet heeft gelezen: bij een project waaraan ik werk, wordt eenzijdig een stuk van een eikenlaan gekapt voor een noodzakelijke wegverbreding. Waarbij ik me afvroeg: is het wijs in deze tijden van eikenprocessierups-overlast (enkel) eiken terug te planten, ter vervanging van de gekapte eiken?
Uit jullie adviezen, en na diverse overleggen met collega’s, is een soort beslisboom gedestilleerd. Die geeft ons een leidraad hoe we op diverse locaties met bestaande en nieuwe lanen het best om kunnen gaan. Dit kan variëren van een klassieke laan met gemaaid gras tot een gemengde laan van inheemse en autochtone herkomst met een inheemse kruidenvegetatie als ondergroei.
Voor deze plek gaan we – gezien de locatie, het toekomstige gebruik en de aanpassingen die de weg in de toekomst nog zal ondergaan – de nieuwe aanplant van de laan diversifiëren. Waarbij het uitgangspunt voor de toekomstige beplanting is dat we een laan met eenzelfde soort volume, dichtheid, en verschijningsvorm (stoerheid) als de oorspronkelijke eikenlaan terug willen laten komen. Hierbij selecteren we bomen van de 1ste grootte die passen in de PNV (potentiële natuurlijke vegetatie). De bomen worden zonder ritme – random – in de laan geplant.
Uiteindelijk kozen we: Ulmus ’New Horizon’; Fraxinus americana; Quercus robur; Tilia platyphyllos; Alnus cordata, Acer platanoides. Verder zal onder de bomen een inheemse kruidenvegetatie ontwikkeld worden. We zijn van mening dat we op deze manier lanen voor de toekomst maken die ziektebestendiger zijn en minder plaagdruk opleveren.
Beste Mark,
logische conclusie om ander, diverser en droogtebestendiger bomen te gaan toepassen. Mag ik daar toch op reageren? Ik denk dat niet alle nu gekozen bomen duurzaam zijn, of gewenst. Ulmus ’New Horizon heeft een kwalitatief net wat beter zusje: Ulmus ‘Rebona’ ’; Fraxinus americana is heel gevoelig voor de essenprachtkever die naar de huidige verwachtingen binnen 10 jaar in Nederland aankomt en dan niet alleen heel veel Fraxinus excelsior aanpakt, maar zeker alle Amerikaanse essen! In plaats daarvan zou ik de inheemse fladderiep neerzetten Ulmus laevis; Quercus robur zou ik niet terug plaatsen. als er een eik terug moet komen kies er dan één die minder aantrekkelijk is voor EPR; Tilia platyphyllos prima; Alnus cordata prima, Acer platanoides kan goed, maar Acer rubrum of Acer x freemanni krijgen een beter formaat.