Deze week werd ik er weer even goed aan herinnerd dat het in de Oekraïne niet altijd zo voorspoedig gaat als je wilt en dat je veel dingen ook niet zelf in de hand hebt.
Het begon allemaal op maandagavond, toen er in 2 uur tijd meer dan 50mm water viel. Dit zorgde er voor dat ons basin – dat op het laagste punt ligt – overstroomde en we tot middernacht bezig zijn geweest met ontruimen van stukken containerveld en het wegpompen van water. De stroom was met de eerste bui al uitgevallen, zodat we de elektropompen niet konden gebruiken. Gelukkig konden we een grote pomp voor achter de tractor lenen van een buurman. Zo hadden we om 07.00 uur het water weer op het normale peil.
De dinsdag hebben we de hele dag zonder stroom gezeten en zijn daarom nogal wat in de weer geweest met generatoren en snoeren om de belangrijkste dingen te kunnen doen. Tegen de avond deden twee van de drie fases die bij ons binnenkomen het weer. De schakelaar voor de derde fase in het transformatorhuisje bleek doorgebrand. Bij het elektriciteitsbedrijf werd de telefoon zowaar opgenomen, maar nadat er beloofd werd dat ons probleem bekeken zou worden verbraken ze de verbinding en werd er niet meer opgenomen. Daarom belde ik maar even naar de regionale directeur die eerst wat sputterde, maar vervolgens terugbelde om te zeggen dat er een ploeg kwam kijken.
Helaas konden zij ons ook niet helpen, want met een gigantische steekvlam hielpen ze bijna zichzelf en ook de rest van onze stroomvoorziening om zeep. Dus toen moesten we maar weer wachten tot morgen, de generator aan en douchen bij kaarslicht…
De volgende dag kwam er een andere ploeg terug en inderdaad hadden ze tegen de middag alles weer aan de gang. Toen konden wij ook de schade opnemen; een piekspanning-beveiliging doorgebrand, bij de meter in de schuur bleef het scherm zwart, een kapotte modem, de antenne van het draadloze netwerk kapot en een netwerkkaart onklaar. Al met al geluk gehad deze keer.
De donderdag ben ik de halve dag weggeweest om deze dingen te vervangen of in reparatie te geven, wat bijna allemaal gelukt is. Het eind van de dag kwam er alleen weer een flinke bui over zodat we tot ’s avonds laat weer bij kaarslicht hebben gezeten.
Nu is het vrijdag. Alles werkt weer. De mailtjes zijn de deur uit en ook mijn blogje kan ik weer uittypen en versturen. We kunnen weer eventjes ademhalen en ons weer bezighouden met werk wat ons meer voldoening geeft.
