„Het is erg jammer dat de VHG uit de Stichting De Groene Stad is gestapt.” De teleurstelling druipt af van de uitleg van Anthos-voorzitter Henk Westerhof over de onverwachte breuk tussen zijn organisatie, de LTO Vakgroep Bomen en Vaste planten en de brancheorganisatie van hoveniers VHG; de drie dragende organisaties van Stichting De Groene Stad. Hij heeft er naar eigen zeggen alles aan gedaan om dit te voorkomen.
Dinsdag 28 november viert de stichting een groots feestje met de introductie van het Groene Charta waarmee ook het niet-groene bedrijfsleven zich met woord en geld kan scharen achter het gedachtengoed van De Groene Stad. Die bijeenkomst gaat gewoon door, maar dreigt nu toch wat te worden overschaduwd door de breuk binnen de stichting.
Vanuit China, waar Westerhof op werkbezoek is, vertelt de Anthos-voorman mede namens LTO stap voor stap hoe het meningsverschil is ontstaan. En weerlegt hij de argumenten die de VHG in een brief aan haar leden neerlegt om de stap te verklaren.
Eens zijn Anthos, LTO en VHG het over het introduceren van de Groene Charta om daarmee het niet-groene bedrijfsleven aan zich te binden en langs die weg financiering voor de groene stad-activiteiten (in hoofdzaak onderzoek en promotie) te verkrijgen. Anthos en LTO wilden zo’n mogelijkheid ook scheppen voor groene bedrijven. Die zouden in ruil voor een bijdrage extra profijt moeten kunnen halen uit de activiteiten van De Groene Stad en toegang krijgen tot bijvoorbeeld de netwerken en de kennis. De VHG keurde dit plan volgens Westerhof af om de onafhankelijke positie van de stichting te bewaren. Anders ontstaat het beeld dat de stichting, die promotie maakt voor gebruik van groen in de stad, wordt betaald door de producenten daarvan. Dat gaat ten koste van de geloofwaardigheid.
LTO en Anthos hebben daarop voorgesteld het mogelijk te maken dat groene bedrijven de status van ‘ambassadeur’ kunnen krijgen. Ook daar is de VHG geen voorstander van.
„Wij hebben toen gezegd, laten we dat plan dan maar laten varen. Het belang om bij elkaar te blijven is groter. Op dat moment zijn wij dus tegemoetgekomen aan de eis van de VHG”, vertelt Westerhof.
Drie voorwaarden
Daarop hebben Anthos en LTO drie voorwaarden naar voren gebracht. Drie voorwaarden die onacceptabel zijn voor de VHG en leiden tot het besluit uit de stichting te stappen. Westerhof zegt begrip te hebben voor de stellingname van VHG en veroordeelt hun keuze niet. Maar is wel van mening dat de organisatie van hoveniers veel te zwaar tilt aan de gestelde voorwaarden.
De eerste voorwaarde gaat over een restant geld uit het fonds dat boomkwekers hebben gevuld binnen het Productschap Tuinbouw. Dat geld is beschikbaar voor de Floriade. Anthos en LTO vinden dat de VHG niet kan meebeslissen over de besteding hiervan. Het is immers geld door boomkwekers bijeengebracht.
De tweede voorwaarde is dat de VHG ook geen zeggenschap krijgt over eventuele te ontvangen EU-subsidie. Opnieuw is het een formeel punt dat LTO en Anthos maken, legt Westerhof uit. De subsidieaanvraag is namelijk ingediend door de ENA, waarvan LTO en Anthos lid zijn; de VHG niet. De subsidievoorwaarden maken het volgens Westerhof onmogelijk dat derden kunnen beslissen over de besteding. „We willen, als we die subsidie krijgen, best luisteren naar de VHG, maar formeel hebben zij daar geen positie in.”
Een derde voorwaarde die Anthos en LTO stellen is dat zij willen dat de VHG activiteiten op het vlak van de groene stad met de Stichting De Groene Stad afstemt. „Elkaar informeren zodat we zaken op elkaar kunnen afstemmen”, vat Westerhof samen.
Zwaar opvatten
„Zijn dat zware voorwaarden? Nee. Ik had dan ook niet verwacht dat de VHG ons voorstel zou afwijzen. Ik heb tot op het laatste moment met VHG-voorzitter Rien van der Spek en directeur Egbert Roozen gesproken en gezegd dat ze het niet zo zwaar moeten opnemen. Ik vind het vervelend dat ze het zo opvatten. Uit de grond van mijn hart kan ik zeggen dat ik zou willen dat we niet uit elkaar gaan. Maar zij hebben besloten toch deze stap te zetten omdat zij de voorwaarden onredelijk vinden. Terwijl wij toch akkoord zijn gegaan met een zware voorwaarde die zij aan ons stelden: dat groene bedrijven zich niet kunnen verbinden aan de Stichting De Groene Stad.”
Westerhof betreurt de splitsing. Hem is er veel aan gelegen om de boodschap van De Groene Stad niet versplinterd, maar met één stem uit te dragen. Versnippering ligt nu weer op de loer. „De VHG heeft een groot netwerk en is altijd actief geweest op het front van De Groene Stad. Zij gaan daar mee verder en mogelijk betrekken zij daar andere partijen bij. Of de Vitale Groene Stad er daar één van is? Daar heb ik de VHG niet naar gevraagd, dus dat kan ik niet zeggen. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik er in goed overleg met Henk Raaijmakers alles aan heb gedaan om het uitstappen van de VHG te voorkomen. Het is erg jammer.”
