Verkoopmoraal

’Pap, mogen wij in het aardappelveld spelen?’ Vier vragende ogen kijken me aan. Ik zucht. Honderden euro’s zitten er in tablets, laptops, allerlei V-tech materiaal en speelgoed van de Mac Donalds. Maar nee, ze willen in de aardappels spelen.

’Ja hoor, natuurlijk, maar niet zo ver erin dat ik jullie niet meer kan zien.’ En zo huppelen ze de piepers in. Geen idee wat ze precies gaan doen, maar oke.

Een kwartierje later staat er een zandmeisje naast me. ’Paahaap, kun je de kist mee tillen?’ Ik loop mee en zie een grote kist vol met flinke aardappels. ’Maar meiden, dit kunnen we toch nooit op?’ Ze lachen. ’Neehee paaap, die verkopen we.’

Ik zet de kist achter het huis en zie de meiden kijken naar een hoop zand en piepers. ’Zo kunnen we dat niet verkopen.’ ’Nee, we moeten ze wassen, pak jij een emmer?’ En na een flinke schrobbeurt zeul ik de blinkende bintjes naar de weg. De verkoop kan beginnen. Twee meiden die driftig op zoek zijn naar wandelaars, fietsers of een automobilist die wil stoppen.

’Paaap, we verkopen niks.’ ’Nee, meiden, maar verkopen vraagt geduld hè. Veel geduld, het is hard werken.’ ’Echt? Oke! En ze huppelen weer terug naar de straat.’ Als ik na een kwartiertje ga kijken zie ik een krat met piepers, een boekje volgeschreven met de aanbieding, maar ook wat verpakte piepers, per drie in een zakje. ’Ja, dan hoeven de mensen ze zelf niet in te pakken. Da’s makkelijker. Ze kosten 1 euro per zakje.’

’Maar is jullie bordje niet klein dames? Je moet flink reclame maken, dat verkoopt.’ Meteen wordt er een groot bord gemaakt, pontificaal aan de weg. De aardappels worden beter uitgestald, de verkoopplek wat verschoven en sommige piepers krijgen een extra poetsbeurt.

’s-Avonds maken ze de balans op: één zakje aan de fietser, drie zakjes aan papa en drie zakjes aan de oom; 7 euro. Volgende keer zoeken ze een drukker plekje. En schrobben ze beter. Of vijf in een zakje. En een nog groter bord.

Als ze slapen en ik eens goed naar het bord kijk, snap ik het. Ze hebben alles goed gedaan, de meiden. Oordeelt u zelf: ’Aardappels te koop, 1 euro, en voor wie geen geld heeft, gratis.’