’Dit jaar had je zelfs een pol onkruid in een bloempot kunnen verkopen.’ Ik was even op bezoek bij een collega. Blijkbaar had hij ook een prima voorjaar gehad. We moesten er samen om lachen. Ik denk ook niet dat hij overdreef trouwens, er zijn echt prachtige onkruiden die het goed zouden doen in een pot op het terras. Consumenten weten het vaak toch niet. Ik vergeet nooit de schrikreactie van een vriendin van me toen ik een flinke melganzevoet uit haar tuintje trok. Die was juist zo hard gegroeid, ze was er gewoon trots op.
Op weg naar huis van die collega kreeg ik een foto van een andere collega. Springkruid in zijn vers gepot gewas. Niet zo gek, springkruid of kleine veldkers heeft bij 25 graden maar 14 dagen nodig van kiemen tot zaaien. En dan zaait het gelijk met miljoenen. Ik heb er ooit eens een stekwasser voor laten bouwen zodat we in ieder geval zo schoon mogelijk konden beginnen. Dat hielp.
Had ik die pas maar gebruikt want ongezien kocht ik een partijtje stek. Tenminste, dat dacht ik. Want tijdens het bewortelen bleek het een partij klaverzaad te zijn. En tot overmaat van ramp waren het ook nog klavertjes drie!
Een aantal jaren geleden heb ik bijgehouden hoeveel uren we bezig waren met onkruid plukken. En omdat ik echt depressief werd van het woord onkruid zijn we het toen maar vuil rapen gaan noemen. Die cijfertjes waren niet mals. Ik ben nu meer dan twintig jaar bezig en vooral in de beginjaren was het onkruid zeker de grootste ’verborgen’ kostenpost. Ik heb nog steeds beelden op mijn netvlies van mopperende vakantiewerkers die weer met een emmer de kas in werden gestuurd.
Al doende leert men en nu hebben we het onder controle. Al worden we ook nog wel eens verrast. Ik heb wel eens gekscherend geroepen dat ik zonder onkruid al miljonair was geworden. Was ik dan maar eerder op het idee gekomen om het met pollen tegelijk in een apart potje terug te planten. Dan was het zeker twee miljoen geweest.
