Het perceel waar ze bezig zijn, is niet zo eenvoudig te vinden, want de vlakte is gehuld in een dikke mist. Alsof de Italianen hier iets te verbergen hebben. Dan klinkt er ergens een gebrom. Het wordt luider naarmate het dichterbij komt.
Vanuit de mist doemt een trekker op met een klembandrooier. Achterop staan wel vijf man de oogst te sorteren, en nog eens twee lopen erachter om gerooide bomen door een ingaassysteem te trekken. De mist onthult nog meer. Er komen nog meer pk’s te voorschijn. Een trekker met een transportwagen. Nog een trekker met zo’n rooiploeg. Aan de overkant wordt een schudploeg in de grond gezet.
De Italianen laten een staaltje efficiënt rooien, sorteren en afvoeren zien. Maar al dat geweld is niet het meest bijzondere op dit perceel. Het teeltsysteem valt gerust uniek te noemen, want Michelangelo verzekert me dat het gepatenteerd is en dat geen enkele andere kweker het heeft.
Turend door de mist en over de bomen heen valt het systeem amper op. Net boven de grond wordt het wel duidelijk. De bomen hebben hier niet gewoon één leider. Ieder heeft er twee. Twee kapiteins op een schip, gaat dat wel goed? Zo te zien niet overal in de rij. Om de zoveel bomen met twee leiders staat er een enkeling tussen. Die was kennelijk niet zo gelukkig met de ander.
Michelangelo is verre van mistig over het systeem. De Italiaan vertelt openhartig hoe het in z’n werk gaat. Twee in plaats van één oculatie per onderstam, zodat er twee hoofdtakken omhoog groeien. Maar ze moeten wel gelijk op gaan, het is geen wedstrijd. Anders valt er een af. Die verkopen we dan als een gewone boom, aldus Michelangelo.
Hij vertelt nog meer. Twee leiders presteren meer en beter dan een. De bomen dragen meer vruchten van mooiere kwaliteit en groeien beter, maar kosten minder voor klanten. In Italië en Oost-Europa zijn ze wel in voor het duoleiderschap, want ieder seizoen worden daar al minstens een half miljoen bomen afgezet, en het aantal groeit.
Langzaam verdwijnen alle rooiers weer in de mist. Het gebrom ebt weg, het is weer even stil bij de Italianen en hun leiders. Maar niet voor lang met al dat geweld.
Foto: Arno Engels
