Na de elektrische auto, elektrische fiets, elektrische vrachtwagen en elektrische step wordt het weleens tijd voor de elektrische trekker, toch? Op naar een fabriek waar ze die bouwen.
De fabriek is in het oosten des lands. Bijna sta ik voor de verkeerde deur op het industrieterrein. Bolletje? Nee, geen beschuit, ben er al uit. De juiste deur is ernaast, van een fabriek waar een eeuw geleden nog T-Fordjes werden verkocht. Daarna werden er zelf machines gebouwd, vooral voor offshore business. Olie- en gaswinning.
Daar moet de fabriek het niet meer zo van hebben. Machines en componenten voor nieuwe vormen van energie, dat is nu de business. Klaarblijkelijk met succes, want onze minister van Economische Zaken liep een tijdje terug nog nieuwsgierig rond in deze fabriek.
Ook wij zijn nieuwsgierig. Een paar kwekers zijn mee, om te kijken naar een elektrische trekker die hier wordt gefabriceerd, om te filosoferen over de toekomst. Zou de innovatie – die eens de innovatieprijs won op een boerenbeurs – ook iets kunnen zijn voor de boomkwekerij?
In een kamertje krijgen we de nodige uitleg over de trekker met een stekker, hoe en waarom die is geboren. Hoeveel kilowattuur de accu’s kunnen geven. Dat soort technische zaken. ’Zijn er nog meer vragen of zullen we ’em gaan bekijken?’ Dat hoef je ons niet nog eens te vragen. We komen toch vooral voor het echt.
Het is er allemaal enorm. Door een enorme hal lopen we, waar enorme vliegwielen (ooit een van 5-6 m doorsnee gezien?) in productie zijn die straks met enorme bovenloopkranen (elk kan 30 ton tillen) uit de fabriek zullen komen.
En het blijft hier enorm, als we de trekker met een stekker aanschouwen. Er staan er zelfs twee. Groot zijn ze. Metershoog, meterslang. En ze kunnen metersbreed worden als je op een schermpje aangeeft hoe groot de spoorbreedte moet zijn. Kleiner bouwen blijkt ook te kunnen, het gaat hier om het concept, horen we van de uitvinder. ’IJzerwerk is geduldig.’
We mogen buiten rondjes meerijden. ’Lekker op de trekker’ van Mannenkoor Karrespoor, ’met het rubber deur de blubber’, krijgt een ander tintje. Lekker op de trekker met een stekker. Maar zonder blubber graag, anders heb je bodemverdichting, toch?
De elektrische aandrijving horen we bijna niet. Totdat we worden opgeschrikt. Er begint iets onder de kap te brullen. He toch, zijn de accu’s alweer leeg. ’Drama!’
Foto: Arno Engels
