De beurs in Angers is voorbij. Nog even een paar kwekers bezoeken voordat de TGV weer vertrekt. De eerste kweker zit hortensia’s te stekken langs de Loire. En dat op een winterse ochtend!
Het is heus geen Fransman met een bakje stekken voor zich, mes in de hand en tabakspijp in de mond, genietend van het uitzicht over de beroemde rivier. Het oogt hier wel rustiek, zo weg van de snelweg met de boze boeren. Maar buiten is het frisjes, het heeft een paar graden gevroren. De Loire is overstroomd, en dan is het maar goed dat hier een dijk ligt tussen al dat water en de kwekerij.
Het stekken is mooi binnen aan de gang. Daar zitten de Françaises, gebogen over bedden met vloerverwarming. Er is geen radio aan met chansons, je hoort ook niet de heftruck die in een andere ruimte knort met hortensia’s op karren. In stilte halen de Françaises de frisgroene stekken uit zakken en steken ze in pluggen.
Nu is dit een Franse kwekerij, maar niet eentje waar alles chauvinistisch Frans is als het maar zijn kan. Een Duitser die Engels praat leidt me rond, langs een Deense machine die pluggen bakt. Er komt nog een Italiaan bij die de planten mag pinceren. Tegen de dijk aan staat een Nederlander te wachten op Denen met Franse hortensia’s.
Waarom zit de kwekerij eigenlijk op deze locatie, onder aan de Loire? Dat heeft zo zijn historische redenen, weet de Duitser. De Franse eigenaar begon hier lang geleden met allerlei teelten. Van bloeiende potplanten, en natuurlijk van hortensia. Want hortensia, specifiek de blauwe, hoort bij dit gebied. Er is hier speciale grond met aluminium erin, het komt uit leisteengroeven, en het zorgt voor de blauwe kleur van hortensia.
Ook het klimaat is een voordeel van deze locatie, zegt de Duitser. In de winter is het meestal niet zo koud, in de zomer niet zo heet. En nog een voordeel volgens hem: het gietwater wordt gewoon uit de Loire gehaald, het is schoon voor gebruik. En er zitten genoeg kuubs in die rivier, dat is vanochtend overduidelijk te zien.
Maar om nu te zeggen dat ze aan de Loire stekken als een god in Frankrijk? Komt toch weer de internationalisering om de hoek. De Franse stekken zijn voor tout l’Europe. Op die markt neemt de afzet niet toe, integendeel. Volgens de Duitser moeten alle kwekers accepteren dat de consumentenvraag minder wordt.
Ondertussen gaat het stekken wel door. Dat mag je in Frankrijk kennelijk niet storen, want daar kent iedereen van tv de woorden ’Silence, ça pousse!’ Stilte, het groeit.
Foto: Arno Engels
