In het nieuws wordt de Oekraïne vaak negatief afgeschilderd. Dat is op zich niet verwonderlijk, omdat er heel wat dingen niet zo gaan zoals wij gewend zijn.
De geschiedenis van Oekraïne hangt aan elkaar van allerlei oorlogen, machtsstrijd en onderdrukking. Maar hoewel veel jongeren graag in het buitenland zouden wonen, heerst er over het algemeen een enorme verbondenheid met het vaderland.
Terwijl de mensen schelden op de regering, de bureaucratie, de gezondheidszorg, het onderwijs en nog veel meer andere dingen, zouden de meeste niet weten hoe ze zich moesten gedragen zonder al deze problemen. Want veel van deze dingen zijn zo ingeburgerd dat de mensen gewoon niet meer zonder kunnen. Zo is de situatie in Oekraïne juist erg stabiel, namelijk in onstabiliteit.
De mensen zijn gewend aan crisis, inflatie en corruptie, maar de meeste leven gewoon hun leven. Van de overheid trekt niemand zich wat aan, veel mensen zal het een zorg zijn wie er aan het roer staat, als het brood maar niet te duur wordt.
Juist op dit moment wordt het voor velen maar al te duidelijk dat er in (West-)Europa ook heel wat dingen zijn die voorheen als onwankelbaar en stabiel werden gezien, maar waar nu niet veel goeds van verwacht kan worden.
Natuurlijk heeft dit bij ons ook allemaal zijn weerslag. Ook hier gaat het stroef bij onder andere de banken waar – als er al een mogelijkheid is – geld geleend wordt voor meer dan 30%. Ook de consument is zeker in de tweede helft van het jaar voorzichtiger geworden. Dat zagen wij ook duidelijk terug in de omzet, die erg achter bleef in het najaar terwijl het weer prachtig was en het zelfs nu nog steeds niet echt wil winteren.
En collega-kweker vertelde ons een keer dat je in Oekraïne alles kan verwachten. Zo zei hij dat het kan gebeuren dat je in het ene seizoen de hele tuin leeg verkoopt, maar het kan ook zijn dat je niet één boom verkoopt. Na een paar jaar is het steeds meer duidelijk geworden dat dit voor een groot deel waarheid is. Wel is het zo dat helemaal niks verkopen de laatste 15 jaar niet meer aan de orde is. Vanaf de eeuwwisseling tot aan de crisis werd inderdaad bijna elke plant verkocht. Met de crisis is hier de klad in gekomen en heeft de middenklasse, die zich aan het formeren was, afgehaakt.
Planten zijn nu echt nog een luxeproduct, maar wel in een land waar veel vraag is naar luxeproducten. Want zoals al enkele eeuwen lang is het op dit moment weer alleen een kleine bevolkingsgroep die zich alles kan veroorloven. Doordat ook hier de crisis hard toe sloeg is het land weer in het oude evenwicht.
Eén van de reden waarom onze kwekerij zich in Oekraïne bevindt heeft ook te maken met stabiliteit. Want hoewel het op het eerste gezicht moeilijk lijkt – en ook is – om een beetje stabiliteit te vinden is het ook hier mogelijk om een normaal leven te leiden. Daarnaast is het bieden van werk aan bijna 20 Oekraïners misschien een klein druppeltje op de spreekwoordelijke gloeiende plaat.
Maar wel een druppel die naast de stabiliteit van een vast inkomen ook zorgt voor een stabiele levensstijl. En een bijkomend voordeel van boomkwekerijproducten is dat het artikelen zijn die de interesse hebben van de invloedrijke mensen in het land, de mensen die wat kunnen veranderden. Zo kan de druppel dus misschien voor nog meer stabiliteit zorgen dan gedacht.
