Het begon op een zaterdagochtend. Toen gluurden er twee kleine poezenoogjes van onder een conifeer naar mij. „Er zit een jong poesje in de tuin”, riep onze dochter Simone. Voor dat zij was uitgesproken, keken er ineens vijf paar oogjes. „Een heel nest”, bedoel je, was mijn reactie.
Toen wij de tuindeur openmaakten, renden er meer dan tien katten onder de conifeer vandaan! Later bleek het om een zwerfkat te gaan met haar twee nesten kittens. Deze vijftien katten verklaarden mij de toenemende krabsporen van de laatste dagen op enkele boomstammen. Als liefhebber van mooie bomen besloot ik dat deze katteninvasie direct de kop ingedrukt moest worden.
Het telefoontje met de dierenambulance leverde ons een fotomodel op. Zij kwam met een vlindernetje, een paar tuinhandschoenen en één kattenmandje deze zwerfkatjes wel even vangen. Ondanks haar lieftallige aanblik vertrok de kattenkolonie acuut.
De medewerkster van de dierenambulance vertelde me vervolgens dat er in heel Nederland een peloton dierenliefhebbers fulltime actief is om zwerfkatten te vangen. De gevangen moederpoezen worden gesteriliseerd en vervolgens los gelaten op de vangstplek! Dat was volgens haar het beleid van de Dierenbescherming. Vanwege mijn blik beloofde ze mij de moederpoes op een andere plek los te laten. Daarbij moest ik meteen terug denken aan een voorval uit het verleden.
In dat geval ging het ook om kattenschade aan bomen. Toen was de vraag van wie de katten waren, die huisden op de nabij gelegen boerderij. De bewoner vertelde dat er regelmatig katten voor de deur werden gedropt of spontaan kwamen aanlopen. Van hem waren de katten niet. Ze werden soms verzorgd door iemand van de Dierenbescherming.
Volgens artikel 179 van boek 6 van het Burgerlijk Wetboek is de bezitter aansprakelijk voor de schade die door het dier wordt aangericht. Het moet dan gaan om een tam, althans gehouden dier. Derhalve kon de schade niet worden verhaald. Het is eenmaal zo dat een dier waarvan afstand is gedaan aan niemand toebehoort.
Als iemand anders zich echter over een dier ontfermt waarvan afstand is gedaan, wordt die persoon volgens geldend recht de bezitter. Als jurist liep ik dus niet alleen met een fotomodel door onze tuin, maar veel belangrijker met een vraag. Wellicht was de Dierenbescherming aansprakelijk geweest. Die houdt immers een heel peloton kattenvangers erop na om zich over zwerfkatten te ontfermen. Een mooie gedachte of niet dan?
