De Nederlandse bossector en de boomkwekerij moeten op korte termijn overeenkomen welke klimaatbestendige soorten en herkomsten, en in welke aantallen, de komende tien jaar nodig zijn.
Dat melden stichting Probos en Arboribus Silva in een artikel over bosuitbreiding, knelpunten en oplossingen. De overheid wil landelijk in 2030 37.000 ha extra bos erbij; 10% meer dan het huidige areaal (365.000 ha). Voor die uitbreiding zijn grofweg 100 miljoen stuks bosplantsoen nodig.
Vooruitplannen is een must, aldus Probos en Arboribus Silva, omdat het ’minimaal drie jaar duurt voordat het juiste zaad is geoogst en opgekweekt. Momenteel blijkt het voor diverse aanplantprojecten al lastig om voldoende plantmateriaal te vinden van geschikte herkomsten uit de Rassenlijst Bomen’.
Vijf grootste knelpunten
Probos en Arboribus Silva benoemen daarnaast nog de vijf grootste knelpunten die snelle, grootschalige bosuitbreiding in de weg zitten:
1 Ruimtelijke ordening: waar kunnen en mogen bossen? Dat is nog steeds niet duidelijk
2 Hoge grondkosten: landbouwgrond bijvoorbeeld kost gemiddeld €62.000/ha, deze kosten komen bovenop aanplantkosten van gemiddeld €13.750/ha;
3 Private financiers en terreineigenaren: via zogenoemde klimaatfinanciering willen bedrijven en partijen wel meebetalen aan bosuitbreiding, maar in de praktijk is het lastig om concrete projecten te vinden. Financierders hebben ook hun eigen wensen aan bostypen;
4 Werken aan draagvlak: veel mensen waarderen bos wel, maar voor bosuitbreiding is geen brede steun en politiek-bestuurlijke prioriteit;
5 Kennis opbouwen: om 37.000 ha extra bos te realiseren is kennis en ervaring op schaal nodig, maar dat is nog onvoldoende beschikbaar. Doordat er de afgelopen decennia relatief weinig nieuw bos is aangelegd, terwijl de bossector voor nieuwe (klimaat)uitdagingen staat.
Foto: Arno Engels
