Plantenkennis was altijd een favoriet vak van me op de tuinbouwschool. En nog steeds is het een hobby om die kennis zo veel mogelijk uit te breiden.
Omdat ik jaarlijks heel wat offertes maak en vraaglijsten onder ogen krijg is het ook nog eens erg nuttig.
Waarom het zo belangrijk is om de juiste naam van een plant te weten en hem ook nog goed te kunnen schrijven vragen leerlingen zich op school nog wel eens af. Maar met vraaglijsten zoals ik die vaak krijg wordt alles al snel duidelijk.
Onze prijslijst is dubbel, met eerst de Latijnse naam en dan de Russische. Er zijn bedrijven die ook nog een Oekraïense naam gebruiken, maar omdat de Russische namen bekender zijn zou dat betekenen dat ik de lijst drietalig zou moeten maken. En daar is het papier niet breed genoeg voor.
Eerst vond ik het maar niks, al die Russische en Oekraïense namen, maar om ons niet te beperken tot een fractie van het klantenbestand moeten we wel. De meeste klanten weten maar weinig Latijnse namen, of kennen een soort mengelmoes waar zowat niet uit te komen is. Gelukkig ken ik onder tussen de meeste Russische namen en een groot gedeelte van de Oekraïense.
Bij sommige vraaglijsten wordt deze kennis wel erg op de proef gesteld. Het is dan eerst de grote vraag wat de klant precies wil voordat ik een offerte kan maken. En een klant bellen om duidelijkheid zet ook geen zoden aan de dijk. Het wordt vaak ook moeilijk door alle onbekende soorten die er gevraagd worden. Zo komen de meeste ideeën uit boeken en daarin wordt lang niet altijd rekening gehouden met wat er in de handel te verkrijgen is. Ook staan er vaak veel synoniemen op de lijst doordat er hier planten uit heel Europa geïmporteerd worden.
Dit geeft allemaal natuurlijk meer werk, maar goed, dat is tenslotte mijn hobby.
