Het mooiste Brabantse woord is ‘houdoe’. Wij zeggen het bij het afscheid nemen zoals ze in de provincie Utrecht ‘doei’ roepen. ‘Houdoe’ drukt een hartelijke bedoelde betrokkenheid uit omdat het betekent ‘hou je goed’. Als rechtgeaarde Brabander zal ik dan ook steevast ‘houdoe’ gebruiken.
Omdat ik Nederland regelmatig doorkruis van oost naar west en van zuid naar noord, vind ik het gebruik van streektaal machtig interessant omdat het de onderlinge band op een bijzondere manier bevestigt. Bijvoorbeeld er zijn boom- en plantenkwekers uit verschillende provincies die gaan rijven, griezelen en harken, en ze doen uiteindelijk allemaal hetzelfde. Dat is streektaal, of nie?
Dat verschil in taal is niet alleen leuk, maar kan ook juridische gevolgen hebben. Iedereen dient daar steeds op bedacht te zijn. Zo bestelde een van mijn klanten rolluiken om inbrekers uit zijn kantoor te houden. Om tot een goede prijs te komen, bracht googelen hem tot een leverancier met de scherpste prijs, die van wat verder kwam. Zijn vraag was bij het opnemen van de offerte hoe de rolluiken gemonteerd moesten worden. ‘Wilt u ze in het licht of op het licht?’ Waarbij werd gemeld dat ‘op het licht’ behoorlijk lager in prijs was en een betere afdekking van de kozijnen gaf. Uiteraard moest ‘ie dat maar doen. Daarna werd er nog een kleur gekozen en een montagedatum afgesproken.
Een paar weken later werden er rolluikgeleiders links en recht naast alle ramen gemonteerd en daarin kwamen de rolluiken. Alle rolluiken waren even breed en hoog en de montage ging daardoor lekker snel. Mijn klant meende toch zeker dat er per kozijn een rolluik exact op maat gemaakt zou worden en dat het vervolgens aan de binnenkant van het kozijn vastgemaakt zou worden. Daarop had hij dus de monteur aangesproken. ‘Oh, dat is in het licht’, had de beste man gereageerd. ‘Maar op de getekende offerte staat toch echt het monteren op het licht’, had hij vervolgd. Dat was juist niet de bedoeling van mijn klant vanwege de inbraakveiligheid.
Met wat bijbetaling is het uiteindelijk geregeld. Dit is zo’n voorbeeld dat aantoont dat je ervoor moet zorgen dat je elkaar duidelijk verstaat; alleen dan komt het goed, ‘Houdoe!’
