In alle vroegte stond ik daags na de beurs op het erf van Lars Harder, zaailingenkweker. Laarzen aan, omdat het nu echt flink regende. De lucht zou ook niet snel opklaren.
Maar we hoefden toch niet het veld op. Het onderwerp waarvoor ik kwam, stond mooi op het erf: de Baumschultechnik van Harder.
De kweker had een heleboel machines uitgestald. Om aan klanten te laten zien die vanaf de beurs naar hem kwamen. Dat was maar een paar minuutjes rijden. Harder had speciaal voor zijn bezoekers een grote bus gehuurd, om ze ook nog langs zijn percelen te rijden.
Hij heeft nogal wat om te showen: meer dan 100 ha zaailingen. De groei zat goed in de planten. Maar helaas dus ook in het onkruid. Door de nattigheid was onkruidbeheersing dit seizoen niet makkelijk.
Harder bestrijdt het onkruid met een combi van chemisch met mechanisch. Zoveel mogelijk mechanisch. Hij liet een werktuig zien dat op 0,5 cm langs de rijen schoffelt (foto). Zonder gps, maar met een superchauffeur en een uitgekiende afstelling. Maar ja, dan moet de grond niet te nat zijn.
Containerteelt
Halverwege naar huis bezocht ik nog een andere kweker, maar dan met containerteelt. Norbert Artmeyer vertelde alles geprobeerd te hebben tegen onkruid op de pot, maar niets functioneerde helemaal naar zijn tevredenheid.
Daarom had hij zelf maar een middel ontwikkeld. Het was zwart en het dekte bijna al zijn potten en kweektrays af. Het was duidelijk te zien dat het middel bij Artmeyer heel goed werkte. Waar het zwart zag, groeide geen onkruid of mos (foto). Alleen een beetje waar de plant door het zwart heen zat.
Containerteelt. De Boomkwekerij
Artmeyer had in nog meer zaken geld gestoken. Hij reed me door een enorme hal met potgrondbunkers, lopende banden, potmachines en bufferbanden, en hij opende een flinke foliekas met betonvloer. Alles stond er net een half jaar.
Buiten telde ik tig gietwagens die over grote vlakten met vooral Rhododendron en coniferen reden. Enorm veel groen, met op de meeste potten dus iets zwarts erop tegen het onkruid. Wat dat zwart nu eigenlijk is? Dat leg ik binnenkort uit in het vakblad; na zoveel indrukken in korte tijd in Duitsland ziet het bijna zwart voor m’n ogen. Eerst naar huis en alles goed op een rijtje krijgen.
