Begin volgend jaar moeten zuiveringscollectieven voldoen aan de zuiveringsplicht. Van de 175 collectieven die zich in 2015 aanmeldden bij de Glastuinbouw Nederland, zijn er nog ruim twintig over. In 2015 was de verwachting dat collectief zuiveren goedkoper zou zijn dan individueel. Dat blijkt echter vaak niet zo te zijn. De aanleg van het leidingwerk is in veel gevallen de reden geweest dat zuiveringscollectieven uiteen vielen. „Desondanks kunnen collectieven een meerwaarde hebben”, meent Guus Meis, beleidsspecialist Water bij Glastuinbouw Nederland. „Bijvoorbeeld dat op termijn gietwater wordt teruggeleverd, of dat ook meststoffen eruit worden gehaald.” In 2027 moet namelijk ook de emissie van stikstof en fosfaat naar nagenoeg nul.
Teruglevering van gietwater en verwijdering van nutriënten zijn echter processen die nogal wat voeten in aarde hebben. Zo heeft Tuinbouwgebied Nieuw-Prinsenland, dat sinds 2015 al collectief zuivert, besloten om voorlopig nog geen water terug te leveren en er ook geen nutriënten uit te verwijderen. „We hebben al veel geld besteed aan onderzoek, maar we lopen tegen grote belemmeringen aan”, vertelt Piet Janmaat, directeur van de Coöperatieve Vereniging Glastuinbouw Nieuw-Prinsenland. „Een daarvan is de status van afvalwater. Er zijn acht tuinders die in een collectief bassin lozen. Zodra het water door de zuiveringsinstallatie heen is gegaan, is het eigendom van de coöperatie. Als we het water dan naar twee tuinders zouden terugleveren, dan is het ’water van derden’ en moet de coöperatie een vergunning als afvalverwerker hebben.”
Bovendien is er kans dat er resten van gewasbeschermingsmiddelen in zitten. Dat risico willen de tomatentelers nog niet nemen, gezien de huidige detectiemogelijkheden. Het afvalwater met meststoffen moet nu naar het riool worden afgevoerd. „Maar de intentie om het op te lossen is er.”
Lees het hele verhaal vrijdag in Bloemisterij 22 of meteen in het digitale magazine (alleen voor digitale abonnees)
