’Meer gereserveerd vanwege Brexit’

Vooruitlopend op de Brexit heeft Johnsons of Whixley meer boomkwekerijproducten op het Europese vasteland gereserveerd. Het Britse bedrijf loopt echter tegen een probleem aan. Zelf meer kweken? Dat ziet directeur Andrew Richardson wel als een grote kans, maar ook daar stuit hij op een probleem.

„Als we vandaag een vrachtwagen in Nederland laden, staat die morgen bij ons op het bedrijf. Zo snel werkt ons logistieke systeem. Maar voor sommige veerboten die we gebruiken, zullen mogelijk wachtrijen ontstaan. Als een vrachtwagen daar een halve dag moet wachten, dat kunnen de producten wel hebben, maar dan werkt ons systeem niet meer. Dan kunnen onze klanten niet meer zo snel hun producten geleverd krijgen.
Volgens cijfers van onze overheid bestaat 75% van de nodige bomen en planten in het Verenigd Koninkrijk uit import. Vanwege de Brexit probeert de overheid ons te duwen naar grotere producties. Het is zeker een grote kans om zelf meer bomen te kweken, maar we hebben er te weinig medewerkers voor. We kijken wel naar mechanisatie in de containerteelt van planten, om zodoende minder arbeid nodig te hebben, maar bij bomen in de vollegrond heb je nog veel handmatig werk nodig.
Door de Brexit gaan nu veel Oost-Europese medewerkers terug naar hun land. Dat is ook bij ons gebeurd, terwijl zij juist zo belangrijk zijn voor de kwekerij. We hebben ook geïnvesteerd in hen. Britten willen niet buiten op het land werken, dus de enige oplossing voor het probleem is mechanisatie.
Terwijl de afzet als een trein loopt. We hebben alweer een crazy jaar, na onze recordomzet vorig jaar. 20% van onze omzet halen we nu uit de verkoop aan tuincentra. Niet aan inkoopgroepen van tuincentra en bouwmarkten, want die geven lage prijzen, zo kunnen we niet verdienen. Bij zelfstandige tuincentra die familiebedrijven zijn, boeken we meer winst. Zij betalen ook goed voor betere kwaliteit.
80% van onze omzet halen we uit aanlegprojecten. Eerst hadden we nog veel kleine landscapers als klant, nu gaat het om een paar grote. Die vragen niet alleen maar bomen en planten, maar zeker ook meer service. Bijvoorbeeld een snelle logistiek. Maar we hebben bijna geen invloed op het sortiment dat landscapers gebruiken. We sturen ze wel een lijst met plantmateriaal dat bijvoorbeeld goed uitziet, maar de meesten sturen ons gewoon een lijst: ’dit hebben we nodig’.
De database waaruit we verkopen, is nu wel groter dan vijf jaar geleden. Een groter sortiment is niet alleen bij landscapers aan de orde. Het speelt ook bij tuincentra in het VK. We kunnen niet alles zelf kweken, daarom hebben we meer handel nodig. En dus ook meer import.”