‘Kan je voor mij een prijs maken?’ ‘Natuurlijk, maar waar praten we nu precies over? Welke aantallen?’ ‘Maak maar een prijs voor 250 Karren.’ ‘Ok, geen probleem, over 10 minuten staat ie op je mail.’ ‘Alles zoals de laatste keer afgesproken?’ ‘Graag’.
250 karren. Da’s een heleboel. Zeker als je weet dat er meer dan 1.000 plantjes op een kar gaan. Zulke orders heb ik niet elke dag. En ook niet elke week. En ik weet het, een aanvraag is nog geen order, maar de vraag komt ook niet voor niks. Al weken zijn we via telefoon, mail, een bezoekje over en weer, monsters en zelfs via de fax aan het communiceren over deze order.
Geen detail wordt overgeslagen. Tenminste, aan de kant van de klant. Lengte boven de pot, aantal stekken per pot, zelfs de diameter van de plant op 8 cm boven de pot word vastgelegd.
Tijdens de onderhandelingen viel me al op dat de prijs een ondergeschoven kindje was. Een achtergesteld probleem leek het wel. Terwijl in de plantenwereld alles geheim is behalve de prijs. Op elke folder, bij elke beurs, bij elk assortimentslijstje, op veel aanbodswebsites. We zijn goed in weggeven in kwekend Nederland. Vooral het weggeven van de prijs. Een pak kopen, dat kan volgens de prijs op het labeltje, maar een pak op maat laten maken, dan gaat de prijs aardig oplopen.
Dus de offerte in elkaar gedraaid. Voor 250 karren, bijna 6 volle vrachtwagens. De straat moet afgezet. Extra karren gehuurd, een snelcursus pools, want hoe krijgen we anders die planten ingepakt, een snelcursus crisismanagement voor het geval die snelcursus pools niet goed aanslaat. Een cursus timemanagement, want alles moet op tijd geleverd, en als laatste mijn mental coach verwittigen voor een extra consult stressverwerking. Want er hangt natuurlijk wel iets meer risico aan zo’n ordertje.
Nogal wat meerkosten dus. Dus ik tel alles bij elkaar op, trek het gemopper van de vaste klanten,dat ik wat minder aanbod heb plus het feit dat ik geen klokhandel meer heb, ervan af, zet de prijs in elkaar en mail alles keurig netjes, met een frivole zwaai op de entertoets, door. Alsof het een swing voor een hole-in-one was.
15 minuten later gaat de telefoon. ‘Wat doe jij nou?’ ‘Wat ik doe? Ik zit weer stek te steken’ ‘Nee, ik bedoel met die offerte. Normaal gesproken staffelen we af, niet op.’ ‘Hoe bedoel je?’ ‘Bij jou is de prijs per plant hoger bij 250 karren dan voor 1 kar’ ‘Hoe weet jij dat?’ ‘De prijs stond op de standaard mailinglijst van de veiling.’
Ja, maar jij wil een maatpak.
