Nooit gedacht, maar mijn hemel, wat mis ik die beurzen. Niet per se om van mijn handel af te komen trouwens. Dat gaat als een speer, of eigenlijk als een raket. Nee, een groot voordeel van die beurzen is dat je andere handel ziet. Inclusief die van je concullega’s.
’Heb je dat gezien. Die van Janus*? Veel te dik. Wat een oude handel, blad onderin en een pak mos, niet normaal. En gieten ze die met slootwater of zo?’ ’Ja, ik zag het ook, maar die Wout* had staan vond ik ook niet veel, magertjes hoor, wat een superlange internodiën.’ ’Ik zag dat die kwekerij van Klaassen* tegenwoordig zelf stekt. Beginners. Ik zie dat niet graag, zo vaak maaien, liever een stekje meer in een potje, dan heb je veel frissere handel.’
Wij zijn niet vies van een beetje kift. Vanuit de kantine is het makkelijk praten over de handel van een ander. Ik wed dat Flora Futura ook in de kantine is ontstaan. De kwekers-actiegroep die vraagtekens zet bij de koers van FloraHolland. En vanuit kantine-onvrede is ook het overleg van de VGB en FloraHolland gestopt, vast en zeker. En dat mag natuurlijk, het is zelfs goed dat er tegenmacht is bij het beleid van FloraHolland. Ik gun iedereen een Pieter Omtzigt.
Maar nu moeten we verder en voorlopig zie ik maar één partij die ambitie heeft en initiatieven ontwikkelt die de sector verder gaan helpen. Ik werk elke dag met Floriday en het is inderdaad nog lang niet af. Maar ik geloof dat het beter wordt. En dat er onwijs veel mogelijkheden bijkomen, niet alleen voor een betere afhandeling van orders, maar ook qua aanbiedingen en aandacht trekken bij mijn klanten.
Dus laten we samen vanuit die kantine eens in elkaars keuken kijken en samen oplossingen verzinnen waar we mee vooruit gaan. Want die planten van Wout, die waren misschien wel wat mager, maar ik weet zeker dat een paar van mijn klanten staan te springen om die lengte.
* Dit zijn geen echte namen, die zijn ook niet bij de redactie bekend, echter wel bij deze columnist, maar die leert ervan en houdt wijselijk zijn mond.
