Soms mag ik optreden als toegevoegd mediator bij echtscheidingen. Ik weet namelijk wat meer van huwelijksbootjes. Daarom zeg ik wel: ‘Ik ben jurist en dus niet getrouwd.’ Voordat mijn allerliefste Mieke hiervan onrustig wordt, meld ik dat ik niet minder van haar houd.
Nu zijn er massa’s lefgozers, die in het huwelijksbootje stappen. ‘Trouw onder huwelijkse voorwaarden’, is dan het advies. Vooral in de landbouw wordt er vaker onder huwelijkse voorwaarden getrouwd.
Vandaag kreeg ik een dossier van een plantenkweker. Zijn echtgenote had besloten hem vaarwel te zeggen. Jaren geleden waren zij getrouwd onder huwelijkse voorwaarden. De wederzijdse liefde was verzopen in het vele werk dat hij over zijn percelen dag in dag uit, jaar in jaar uit had laten lopen. Het drainagesysteem van het huwelijk kon dit niet meer absorberen en was volledig overgelopen.
De echtelieden waren zo verwijderd van elkaar, dat zij zelfs een keer had overwogen de politie te bellen. Ze dacht dat er een ongewenste vreemdeling met haar en de kinderen wilde mee-eten. Aan de trouwring had ze nog net op tijd herkend dat het haar echtgenoot was.
Voorafgaande aan deze vooral trieste ontwikkeling had hun boekhouder jaren daarvoor gemeend dat een maatschap hen een financieel voordeel zou opleveren. Er was dus met plak- en knipwerk een overeenkomst van maatschap in elkaar geflanst. Er werd daardoor minder belastinggeld betaald. Zo leefden zij jaren lang en gelukkig totdat…
In de maatschapovereenkomst stond dat de volledige kwekerij was ingebracht. De kwekerij was vermogen van vóór het huwelijk. Volgens de huwelijkse voorwaarden behoorde deze uitsluitend de kweker toe. De grond, gebouwen, machines en boomopstanden waren allemaal bestanddelen geworden van de maatschap. Bij de totstandkoming van de maatschap had hij daarvoor eigen vermogen gekregen. Maar tegelijkertijd had hij met de maatschap de helft van al deze eigendommen weggegeven. Het eigen vermogen van toen was nog maar een schijntje van de actuele waarde van de kwekerij.
De knullige tekst van de maatschapovereenkomst leidt tot een frontale botsing met de huwelijksvoorwaarden. Het gevolg is dat het bedrijfsvermogen voor de helft aan ieder moet worden toebedeeld. De huwelijksvoorwaarden waren juist bedoeld om dit te voorkomen.
Met een goede maatschapovereenkomst en huwelijkse voorwaarden had deze extra ellende vermeden kunnen worden. Kortom, als je in het huwelijksbootje stapt, bedenk wat je aan boord haalt en blijf liever doorroeien.