Ruim drie maanden van te voren hoor ik na werktijd bijna dagelijks de speakers brullen en een hoop gelach. Een groot deel van ons personeel is dan toneelstukjes aan het oefenen of playbackshowtjes aan het repeteren.
Dit gebeurt op het voetbalveldje tussen de kassen, waar dan vaak ons dames-, heren- en jeugdteam voetballes krijgen. Oftewel: weken lang voorpret voor ons bedrijfsfeest en daarmee herrie na het werk.
Ook wordt er door de dames die week goed geld gespendeerd aan ingewikkelde kapsels, jurkjes, naaldhakken en make-up. Stylisten en kappers uit de stad komen die week bewust een paar dagen op de farm bivakkeren en verdienen leuk bij. Dagelijks hebben we 650 mensen in dienst waarvan 80% vrouwelijk; er is dus handel.
In het hoogseizoen zijn de medewerkers – meestal ook mamma of pappa – toch wat minder vrij en dat willen wij graag goedmaken. Zonder hun inzet zijn we nergens, vandaar dat we één keer per jaar gewoon effe goed uitpakken bij wijze van bedankje. Springkussens, trampoline, waterglijbaan, schminken, ijsjes, popcorn… de kids hebben de dag van hun leven. Dit zijn voor het grootste deel kinderen uit de bush, die bijvoorbeeld nog nooit in een auto hebben gezeten, een computer hebben aangeraakt of een stoplicht hebben gezien. Een paar honderd van die kleine koters worden die dag bij ons lekker bezig gehouden.
En pa en ma zelf konden genieten van alle toneelstukjes, speeches en muziekoptredens. Van start met een traditionele dans waarvoor de Managing Director een lintje bij de dansvloer moest doorknippen. Dan een gebed voor de moslims en christenen; dat is in Uganda heel normaal bij gelegenheden.
Een gehuurde professionele dansgroep stal de show deze keer. Afsluiten met een taart voor 1000 man en daarna tijd voor de disco en andere dingen… Ondanks alle trainingen over voorbehoedmiddelen en HIV kan onze kliniek over 9 maanden weer heel wat extra baby’s tegemoet zien.
