’Drukte kunnen we aan met mobiele arbeid’

De afzet in het Verenigd Koninkrijk loopt als een tierelier. Britse bedrijven kampen vooral dit seizoen met een tekort aan personeel, maar Johnsons of Whixley heeft er volgens directeur Andrew Richardson een oplossing voor gevonden.

„Jaren geleden hadden medewerkers op ons bedrijf een vaste werkplek, bijvoorbeeld in de vermeerdering of in de verzending, maar nu is iedereen mobiel. Elke ochtend bekijken we waar die dag het belangrijkste werk ligt, en dan zetten we het personeel daar slim op in.

Het heeft ons flexiber gemaakt. Dat moest ook wel, want vooral dit seizoen is het alleen maar moeilijker geworden om uitzendkrachten te vinden. En als je ze had gevonden, kwamen ze niet opdagen, ze wilden niet op maandag werken, of waren langdurig ziek. Andere Britse kwekers hebben ook dit probleem, maar voor hen is het nog erger omdat ze in een regio zitten met veel concurrerende werkgevers. Bij ons in Whixley speelt dat niet zo.

We kunnen het werk dus nog wel aan. Het is de laatste twee jaar heel druk in het afzetseizoen. Afgelopen najaar liep de afzet weer goed, en toen merkten we al dat voorraden zouden opgaan en een probleem zouden worden – maar dat is een goed probleem. Dit voorjaar is fantastisch, door goed weer loopt zowel de tuin- en landschapsvoorziening als de retail goed. We zijn nu bijvoorbeeld nog altijd druk met het bevoorraden van echt goede, onafhankelijke tuincentra – ketens beleveren we niet meer.

Met import was het logistiek gezien één week worstelen; de laatste week voor de oorspronkelijke Brexit-datum 29 maart. We lieten toen bewust heel veel plantgoed binnenkomen, maar dat deed iedereen met als gevolg dat veerboten vol zaten. We hebben nu de logistiek bekeken vanuit de optie van ’no deal’. Dat heeft ons wel wat gekost, maar ik ben blij dat al hebben gedaan.

Onze overheid probeert ons te stimuleren om meer zelf te produceren, vanwege het risico op insleep bij import. Maar ziekten zoals essentaksterfte zijn allang in ons land. We kunnen onze productie niet eens verhogen, omdat we het personeel er niet voor hebben. We blijven dus afhankelijk van import. Architecten kijken ook specifiek naar producten, niet naar het land waar die zijn gekweekt.

Het leek er eerst op dat het VK na de Brexit een bioveiligheidssysteem zou invoeren zoals Nieuw-Zeeland en Australië nu hebben. Maar wat het nu wordt, is nog steeds niet duidelijk. Vorig jaar hebben we vanuit de Horticultural Trades Association al wel een fytosanitair beheerssysteem opgezet en samen met andere kwekers getest. Zo’n systeem is echt nodig, want plantgezondheid begint in ons land nu echt een issue te worden.”