Zwijgend teken ik visjes. Uit één lijntje, u kent ze wel. Een beetje zoals een acht op zijn kant, maar dan met een platte zijkant. Het schijnt dat als je 100 mensen vraagt om een visje te tekenen, dat 99 mensen er zo eentje tekenen. Lekker simpel, en het laat zien dat mensen in principe mega-lui en nogal voorspelbaar zijn.
Ik zucht en teken nog even verder. Hier en daar een visje met wat extra’s, een schubje, extra dikke lippen, een grote buik, ja, zelfs een snor. Verveeld kijk ik naar buiten. De wind guurt om het huis. Ik zie de heg, die mooi op tijd strak gesnoeid is. Sorry, laten snoeien. Naar de nog niet afgeknipte ’Strong Annabelle’-pruiken, omdat die zo mooi zijn als ze opdrogen. Naar het gevallen blad van de plataan. Het buitenzitseizoen is nu wel echt afgelopen stel ik beteuterd vast. Het is meer een buitenkijkseizoen.
Deze vis ga ik anders aanpakken. Ik begin niet met zijn lijfje, maar met zijn ogen. Grote vierkante ogen met wimpers om verliefd op te worden. Ik kleur ze parelmoer. In mijn eigen ooghoek trekken de wuivende pluimen van het siergras mijn aandacht. Het geeft eigenlijk ook niks dat je nu niet buiten kan zitten. Hier binnen bij de knapperende open haard is het buiten net zo mooi. En met dat bockbiertje erbij nog veel mooier.
Ik mijmer verder. Waarom concentreren we ons als kwekers zo op dat buitenzitseizoen? Er zijn toch seizoenen genoeg over waar misschien ook wel wat te halen valt? Buitenkijkseizoen is toch een prima voorbeeld. Het is toch bloedirritant als je tuin alleen in de zomer mooi is? We zouden buitenkijken best goed kunnen gebruiken in onze promotiecampagnes.
Ik staar naar mijn papier. Ik heb zo’n 50 visjes getekend. En ze gaan van één lijntje naar twee, naar vier, naar andere vormpjes en kleurtjes. Ze zien er steeds creatiever uit. Maar echt verrassend nog niet. Daar heb ik wel 500 visjes voor nodig. En ik weet het, de term buitenkijkseizoen als promotiemateriaal is in vergelijking met de visjes misschien pas het vierde creatieve visje, maar het is een begin.
Ik pak een andere kleur pen. Even doorgaan, een paar 100 visjes nog, creativiteit vraagt visjes.
