Op een onbewoond eiland

Al ruim 120 jaar kweekt Fa. Klaas Joren Gzn. in Aalsmeer op een bijzondere manier Syringa. Hij is een van de laatste twintig seringenkwekers in Aalsmeer; zijn bedrijf bestaat sinds 1896. In de hoogtijdagen had Aalsmeer meer dan tweehonderd seringenkwekers. Bab Star vertelt hoe deze bijzondere teelt in z’n werk gaat.

Syringa was in de beginjaren van de bloementeelt een van de weinige bloemen die in de winter te koop waren. De bloemisten in de eerste helft van de twintigste eeuw moesten het doen met Helleborus, een enkele tulp en voorgetrokken heesters. In die tijd was de sering dus heel bijzonder, zeer gewild en daarom ook waardevol.

Rond de kerst zijn de eerste al te koop en in het voorjaar is de bloem het ultieme bewijs van nieuw leven en een nieuw (voor)jaar. Zijn prachtige bloemtrossen, lange stelen en heerlijke geur doen je bij een mistige, donkere winterdag wegdromen naar het voorjaar met zijn mooie bloesemtakken.

Van generatie op generatie

Het is niet eenvoudig om Syringa te telen in de kas. Dit oude ambacht is van vader op zoon gegaan. Elke generatie heeft zijn opgedane ervaring doorgegeven aan de volgende. Bij Klaas Joren dus al 120 jaar.

Het begint op de eilanden in de Westeinderplassen in Aalsmeer, waarvan Klaas van oudsher er een aantal in bezit heeft. Op deze eilanden worden de seringenboompjes geplant. Eerst wordt een bepaald ras geënt op een jong boompje van twee jaar, een zogenaamde ‘wildling’. Na het enten duurt dit nog vier jaar. In totaal dus zes jaar en dan is de boom klaar, maar zijn er nog geen bloemen. Dus beginnen Klaas en zijn collega’s in september de bomen rond te steken. Een zware klus waardoor het mogelijk wordt de boom met een grote pol grond aan de onderkant los te zetten.

Als begin oktober alle bomen losstaan, worden ze met een boot naar de kwekerij gevaren;

tweehonderd bomen per vaart. Klaas bezit drie platbodems, waardoor het een stuk sneller gaat. Nou ja… 60.000 stuks is nog steeds honderdmaal heen en weer met drie boten.

Als de klus is geklaard staan de bomen keurig gesorteerd op het open land vlak naast de kassen.

Half november stookt Klaas de ketel op en gaan de bomen onder glas; vierhonderd bomen met kluit per kas. Binnen drie weken zijn de knoppen van de op het eiland gegroeide takken ontwikkeld tot prachtige trossen bloemen. De oogst kan beginnen. Het proces is snel, maar kost heel veel energie. In november en december wordt de eerste week gestookt tot een temperatuur van 40°C; dat is heel erg warm zeker als het buiten vriest. De tweede week gaat de temperatuur naar 32.5°C de derde week 25°C. Per maand daalt de temperatuur van de eerste week met 7.5°C, totdat in april de zon het overneemt en ze vanzelf gaan bloeien.

Naar buiten

Elke drie weken gaan de geknipte planten naar buiten en de nieuwe weer in de kas. Na het seizoen gaan alle boompjes weer op de boot terug naar het eiland. De bomen kunnen pas na twee jaar weer de kassen in. Dus om elk jaar bloemen te hebben, is een dubbel aantal bomen nodig.

Elk jaar gaan er boompjes dood, best zonde want ze zijn soms wel meer dan 50 jaar oud.

Een schrale troost is dat de houten boompjes in trek zijn bij bloemisten. De afgelopen jaren heb ik er al duizenden van Klaas gekocht. Het zijn vooral die heel oude boompjes die het meest geliefd zijn bij bloemisten.

Houdbaarheid

Goede seringen hebben dikke stelen en grote open bloemtrossen. Van december tot februari is de houdbaarheid +/- tien dagen. Van maart tot mei – afhankelijk van de temperatuur – zeven dagen. Maar wel uitsluitend met heesterchrysal. Deze voeding moet er ook altijd bij als de seringen met andere bloemen in een boeket worden gecombineerd. Deze uitbloei wordt ook bereikt als de seringen eerst +/- 3 dagen zijn gekoeld. Langer koelen heeft een negatieve invloed op de kwaliteit.

Klaas Joren heeft zestien soorten waarvan tien exclusieve huisrassen. De kleuren lopen uiteen van wit, zachtroze tot dieppaars.

Bron en foto’s: Bab Star