Wouter Duijvesteijn uit Hoek van Holland denkt continu na hoe hij zijn bedrijf duurzamer kan maken. Het is voor hem een soort sport geworden. Dat heeft geleid tot papier en bouwmaterialen van chrysantenafval, maar ook tot een eigen afdeling voor beworteling en een hogere verpakkingsgraad. „Je moet niet altijd alleen naar de kostprijs kijken”, vindt de teler.
Een van zijn innovaties is de wand met blokken van chrysantenvezels en schimmel, die in de verwerkingsruimte staat. Het is een idee uit de koker van Stichting Innovatie Glastuinbouw Nederland, waar Duijvesteijn in het bestuur zit. De wand is gebouwd om het lawaai van de nieuwe Furora bosmachine tegen te houden. „Het geluid valt binnen de Arbonormen, maar prettig is het niet. De mensen worden er moe van. Daarom ga ik het stap voor stap isoleren. Om circulair bezig te zijn wilden we bouwen met hergebruikte kozijnen en glas. Voor de blokken hebben we chrysantenafval geënt met myceliumdraden. Als het gedroogd is, is het sterk en licht, geluidsabsorberend en redelijk brandwerend.”
Wat doet Duijvesteijn nog meer om het geluid in de verwerkingsruimte terug te dringen? En wat hebben een nieuwe exportdoos en een tweede teeltlaag met duurzaamheid te maken? Lees het deze week in Bloemisterij 9 of direct in het digitale magazine (alleen voor digitale abonnees).
