’Grote kans dat inhoudsstof onze tweede hoofdtak wordt’

Inhoudsstoffen zijn voor de meeste kwekerijen toekomstmuziek. Zo niet voor laurier­kwekerij Gova in Nispen. Dit bedrijf zet stevig in op verwaarding van het snoei-afval. Begin vorig jaar is een eigen laboratorium geopend voor de extractie van laurier-olie. „Mogelijk levert dat over tien jaar meer omzet op dan de planten”, zegt teler Charl Goossens. „Het ontwikkelt zich nu heel snel.”

In de verwerkingsruimte worden enkele grote laurierplanten gesnoeid voordat ze worden afgeleverd. Sommige bomen staan al veertig jaar op het bedrijf. „Dat stuk arbeid van onze ouders moet nog worden betaald”, zegt Charl Goossens, die samen met zijn broer Jack kwekerij Gova in Nispen runt. Jack is vooral bekend als voorzitter van de Raad van Commissarissen van Royal FloraHolland, en is daar veel tijd aan kwijt. Charl heeft de dagelijkse leiding over de kwekerij.

Gova teelt één soort, Laurus Nobilis, in vele vormen en maten. De planten worden elk jaar gesnoeid, en daar komt veel blad bij vrij. Tot voor kort werd het bladafval gecomposteerd en weer in de eigen potgrond verwerkt. „Dat ging prima”, zegt Goossens. „Maar het is een laagwaardige verwerking. Daarom zijn we op zoek gegaan naar een betere bestemming voor het blad.” Het blad van Laurus nobilis wordt ook in de keuken gebruikt (in tegenstelling tot de Prunus in de tuin, die giftig is). De olie is echter voor meer toepassingen geschikt.

Twee jaar geleden ontstond het idee om iets met de olie te gaan doen. Laurierolie was in de oudheid al bekend, en zoiets leent zich altijd goed voor een mooi verhaal. „De oudste zeep ter wereld komt uit Aleppo; dit is een recept van meer dan duizend jaar oud met olijfolie en laurierolie. In het Perzische rijk werd laurierolie gebruikt vanwege zijn zuiverende, antibacteriële werking. Kruisvaarders namen de zeep mee terug naar Europa, en zo ontstond de beroemde Savon de Marseille.”
Er is meer mogelijk met de olie. Goossens heeft literatuurstudie gedaan en labproeven laten doen om de olie te extraheren uit het blad. „Het werd echter al snel duidelijk dat het te duur zou worden als we dit met externe laboratoria bleven doen.” Het toeval wilde dat dochter Eva voor haar scheikundepracticum olie uit laurier mocht extraheren. Dan was het dus ook mogelijk om de extracties zelf te doen, in een nieuw eigen laboratorium.

Het laboratorium met professionele apparatuur is geopend op 1 januari 2018. „Het is dus allemaal nog heel erg pril, maar het gaat in vliegende vaart”, zegt Goossens. „We hebben inmiddels allerlei extractiemethodes uitgewerkt voor laurier.” Er werken nu twee mensen in het lab: een fulltime biologe en de practicumbegeleidster van zijn dochter, die tevens herboriste en researcher is.

„Wij doen zelf extracten en analyses. Daarbij kijken we niet wat er generiek in laurier zit, maar specifiek in onze laurier.”
Extracten maken is ook iets wat de Extractenbibliotheek van het Kenniscentrum Plantenstoffen doet voor telers. „Dat is echter alleen op basis van alcohol”, zegt Goossens. „Daarmee krijg je een beperkt zicht op wat er in zit. Wij gebruiken diverse technieken en oplosmiddelen, waardoor een breed beeld van de inhoudstoffen ontstaat.”