Britse wetenschappers hebben in Fraxinus excelsior natuurlijke stoffen gevonden die kunnen helpen bij resistentie tegen essentaksterfte. De essen kunnen dan echter juist vatbaarder worden voor de essenprachtkever.
De wetenschappers, van de universiteiten van Warwick en Exeter, hebben in bladeren van Fraxinus excelsior bepaalde glucosiden geïdentificeerd: dit zijn chemische stoffen die van nature in bomen (en planten) voorkomen.
Volgens de Britse onderzoekers zijn de glucosiden meetbare indicatoren voor de gevoeligheid voor Chalara fraxinea, de schimmel die essentaksterfte veroorzaakt. De meest resistente essen, met lage gehalten aan deze glucosiden, zouden vervolgens vermeerderd kunnen worden.
Het selecteren op lage glucosiden-gehalten kan volgens de onderzoekers echter een onbedoeld gevolg hebben: de geselecteerde essen hebben dan een verminderde natuurlijke afweer tegen insecten zoals de Aziatische essenprachtkever (Agrilus planipennis).
Deze kever behoort in de EU tot de belangrijkste quarantaine-plagen. Volgens de Europese fytodienst EPPO komt de kever nog niet in de EU voor, maar inmiddels wel in delen van Rusland, Litouwen en Oekraïne. De essenprachtkever verspreidt zich al jaren in essen in Amerika; volgens ministerie USDA hebben al tientallen miljoenen essen het loodje gelegd.
Het Britse onderzoek is gefinancierd door het Biotechnology and Biological Sciences Research Council (BBSRC). Daar loopt al jaren (genetisch) onderzoek naar essentaksterfte. In 2016 werd er een es ontdekt (bijgenaamd Betty) die genetisch sterk tolerant ertegen is.
