Ik zit bij mijn ouders aan de koffie als ik een krant onder mijn neus krijg. ‘Heb je dit gelezen?’, vraagt mijn moeder. ‘Deze dame levert bloemenabonnementen met zijden bloemen.’ Terwijl ik lees roept mijn moeder vanuit de keuken: ‘Ja, want zijden bloemen zijn weer hip en veel duurzamer.’ Ik voel een lichte irritatie opkomen nu ik de strekking van het artikel begrijp. Mijn moeder doet alsof door deze dame zijde weer hot is, hoezo? En ik ben verbaasd dat de media de dame van de Bloemenbieb Reflower neerzetten als ‘expert’, terwijl vakmanschap ontbreekt.
De irritatie naar mijn moeder komt vooral omdat ik mij realiseer dat zij niet altijd meer doorheeft wat mijn werk inhoudt. ‘Mam, een groot deel van onze omzet bestaat uit bedrijven en woonkamers voorzien van high-end zijden bloemen en planten, dus zo vernieuwend is dit idee niet. Er wordt alleen een marketingsausje aan toegevoegd, namelijk het milieu.’ Ook irriteert het mij dat mijn moeder mij als kwekersvrouw vertelt dat dit een gat in de markt is qua duurzaamheid, aangezien in het artikel de nadruk ligt op de bewering dat bloemen telen heel vervuilend is.
Vers of zijde, ons team geniet van de opdrachten met verse bloemen en planten. De ‘urbanjunglemeergroenenzuurstofinjeleefomgeving-hype’ gaat, als we niet oppassen, ten onder aan het ‘duurzamere’ zijde van de biebmiep. Deze dame zonder bloemenervaring heeft stage gelopen bij een zeer gerenommeerde collega en opent met een starterskapitaal en goed marketingplan de jacht op ‘bloomontypes’. Niet met verse bloemen, maar door hard in de media te roepen hoe slecht het telen en vervoeren van (import)bloemen voor het milieu is, hoopt zij haar businessmodel een boost te geven. Heel slim, want mijn moeder had ze al half om.
Opnieuw uit de keuken: ‘Al die importrotzooi is zeker niet goed met al die kerosineuitstoot.’ Weer irritatie, hoezo rotzooi? Ik benoem dat vliegen zeker vervuilend is, maar dat zijden bloemen ook worden geïmporteerd uit China. Tsja, ze staan langer en zijn héééél duurzaam mam! Kortom na twee kopjes koffie constateer ik twee dingen: deze slimme dame heeft iedereen weer even wakker geschud en dat mijn ouders weliswaar nog betrokken zijn, maar dat ouderdom ook onwetendheid en angst brengt. Ik constateer beide bij mijn slimme lieve moeder en vooral daarom ging ik teleurgesteld weg.
