Hebt u dat ook? Dat u na een drie weken lange zomervakantie een tijd van bezinning doormaakt? Je komt terug van vakantie, zit lekker in je vel, voelt je relaxed en kijkt onbezorgder tegen het leven aan.
Dat is ook niet vreemd, want je had de afgelopen periode nauwelijks zorgen. Zo’n beetje het enige dat ertoe deed was de vraag wat en waar je die dag zou eten? O ja, en de weersomstandigheden want: vandaag een korte of een lange broek?
Terug op de zaak is die roes voorbij. De stapels post hebben zich opgehoogd, je mailbox ontploft en dan zijn er altijd wel een paar af te handelen klachten van klanten waar het tijdens je vakantie net niet helemaal goed is gegaan. Je wilt je er nog niet aan overgeven, maar dat heerlijke gelukzalige gevoel nog even vasthouden. Maar het moet. Het moet!
Want gelijktijdig gaat minstens om de tien minuten de telefoon en heb je ook het bericht ontvangen van een werknemer die je gaat verlaten, omdat hij tijdens zijn vakantie een geweldige nieuwe baan heeft gevonden! Geen tijd te verliezen. Het contrast met de voorgaande weken is te groot en spontaan ontwikkelt zich een hardnekkige hoofdpijn. „Hoe was het op de zaak?”, vraagt je vrouw ’s avonds aan tafel. „Nou, fantastisch”, verzucht je vermoeid.
Zelf probeerde ik de afgelopen jaren zo’n ‘after-vakantietrauma’ te voorkomen door minder lang, maar wel vaker er even tussenuit te gaan. De inhaalslag die je moet maken bij terugkomst is stukken kleiner én het kost veel minder voorbereiding vóór vertrek. Het geeft mij een betere balans tussen werk en tijdsbesteding aan andere zaken. Want, al is je werk nog zo je passie: er is meer in het leven. En dat wil je, als je almaar door hobbelt, nog wel eens uit het oog verliezen…
