Ondanks alle media-aandacht van vandaag staat de uitslag van de Britse verkiezingen eigenlijk al vast: de Conservatieve Partij van premier Boris Johnson wordt opnieuw de grootste. Of is er stiekem meer aan de hand dan het lijkt?
Bij de Britse verkiezingen van vandaag staat heel veel op het spel. Wordt brexit binnen enkele weken alsnog doorgevoerd, of komt er een tweede referendum? Het moet wel heel raar lopen als de Conservatieven van premier Boris Johnson niet als grootste partij uit de bus komen. Uit alle peilingen van de afgelopen weken komt naar voren dat de Conservatieve Partij een duidelijke voorsprong heeft op oppositiepartij Labour. Sinds Johnson in juli als premier aantrad, is dat verschil zelfs alleen maar groter geworden. Het pond heeft met een rally van ruim 11% in de afgelopen vier maanden een flink voorschot genomen op een Conservatieve zege. Een nipte overwinning is echter niet genoeg.
Hoofdpijndossier
Als Johnson het straks voor het zeggen krijgt, stapt Groot-Brittannië binnen enkele weken uit de EU. Maar daarmee is het hoofdpijndossier nog niet definitief gesloten. Hij heeft namelijk met Europese regeringsleiders afgesproken dat er vervolgens voor eind 2020 een handelsakkoord moet liggen. Volgens onderhandelaars is die planning echter veel te ambitieus. De kans is groot dat Johnson in de loop van komend jaar om wat extra tijd moet vragen, zodat we opnieuw terecht komen in een schaakspel van uitstel en onzekerheid. Als de Conservatieve Partij wel de grootste wordt maar geen absolute meerderheid haalt, komen de twijfels zelfs al een stuk eerder en harder opzetten.
Kunststukje
Het gaat heel lastig worden voor Johnson om een partij te vinden die met hem wil samenwerken. Dat komt onder meer doordat de Conservatieven coalitiepartner DUP hard lieten vallen, toen het er eerder dit jaar naar uitzag dat ze brexit erdoor konden krijgen. Om de regie te houden, moet de partij dus een meerderheid halen in meer dan de helft van de 650 kiesdistricten in Groot-Brittannië. Volgens de peilingen krijgt Johnson ongeveer 43% van de stemmen. Maar in 2015 lukte het David Cameron om met slechts 36,1% van de stemmen – dus eigenlijk met steun van minder dan 4 van de 10 kiezers – toch een meerderheid van 330 zetels binnen te slepen. Het is voor Johnson te hopen dat hij ook een dergelijk kunststukje uithaalt. Anders kan de oppositie al zijn voorstellen blokkeren en wordt hij vleugellam.
Schrap zetten voor teleurstelling
Voor het Britse pond lijkt na de opleving van de afgelopen weken het mooiste er wel af. Eerder deze week werd bekend dat de groei van de Britse economie in de periode van augustus tot eind oktober volledig is stilgevallen. Wanneer Johnson geen absolute meerderheid haalt of wanneer zelfs Labour wint, wordt het economisch plaatje zelfs nog minder fraai. Dat lokt ongetwijfeld een renteverlaging uit bij de Bank of England, die het pond minder interessant maakt voor handelaren. Ook bij een klinkende zege van Johnson is er na de stijging van de afgelopen maanden weinig ruimte voor een opluchtingsrally. Het lijkt dan een kwestie van tijd voordat duidelijk wordt dat een handelsakkoord voor eind volgend jaar onhaalbaar is. Voorlopig lijkt 2020 dan ook niet het jaar van het pond te worden.
