Het is al donker. Dat heb je in december. Voordat het licht wordt naar de tuin en als het even tegen zit ook weer in de duisternis op huis aan. Hij hoeft gelukkig niet ver.
Woonde iedereen maar op twintig meter van zijn werk, grapt hij weleens. Dan stonden er geen files. Als hij een laatste rondje door de schuur maakt overvalt hem een hoestbui.
Dat heeft hij de laatste tijd wel vaker. Last van vastzittende hoest. ’Ga dan naar de dokter!’ riep zijn vrouw gisteren nog. Hij mompelde maar wat. Dat doet hij niet graag, naar de dokter gaan. Bovendien, het eerste wat zo’n man zegt is dat hij moet stoppen met roken. En hij weet van zichzelf dat zoiets niet meevalt. Hij rookt al bijna 50 jaar. Probeer er dan nog maar eens af te komen. Nee, hij kijkt het nog wel even aan.
Ja, weer bijna een jaar voorbij. Zijn zoveelste kerst en oud en nieuw. En het lijkt wel of het elk jaar sneller gaat. Die van vorig jaar staat nog op zijn netvlies gebrand. En nu alwéér! Hij merkt het ook aan zijn kinderen. Of, beter gezegd, aan zijn kleinkinderen. Hij geniet ervan, natuurlijk, maar als hij bedenkt dat hij zelf dus ook al weer een paar keer opa is, het is toch ongelooflijk? Nog een geluk dat dat kleine spul je jong houdt. Dat scheelt.
Tenminste, jong, dat is maar betrekkelijk natuurlijk. Aan sommige dingen doet hij echt niet mee. Dat gedoe met die telefoons bijvoorbeeld. Schei uit zeg. Hij heeft al een keer gezegd thuis dat als ze die mobieltjes niet wegdoen ze van hem niet meer hoeven te komen. Hij was er helemaal klaar mee. Elke keer als er weer een piepje afging dan zaten ze met dat kreng in hun hand. Gek werd hij ervan. Social media. Het mocht wat. Hij vindt het knap asociaal. Maar de boodschap was overgekomen.
En dan willen ze hem ook aan het twitteren krijgen. Stond pas weer in het Vakblad. Nou nee, dank je. Hij doet even niet mee. Het is hem altijd gelukt om een boterham te verdienen met zijn tuintje, die laatste paar jaar zal ook nog wel gaan. Ze doen hun best maar. Hij praat wel met zijn bloemen in plaats van tegen mensen.
Zo, het is etenstijd. De aardappels zullen al wel op tafel staan. Nog snel even een sjekkie. Structuur is goed voor een mens. Een paar haaltjes, dan kan z’n hoest een beetje loskomen.
