Wat een geweldig nieuws: voor het derde kwartaal op rij realiseerde de hovenierssector een omzetstijging van 10%! Echt super! Hoveniers zijn dan ook hardwerkende mensen. Dat zie je en dat hoor je.
Elke collega die ik spreek weet niet hoe hij het werk klaar moet krijgen. We zijn ook bijna altijd aan het werk. Ook ’s avonds en op zaterdag rijden we rond. En zelfs op zondag kom ik hoveniersbusjes tegen. Logisch: we hebben een prachtig beroep en daar krijg je nooit genoeg van!
De vraag is of wij aan die omzetstijging iets verdienen? Want daar draait het uiteindelijk toch allemaal om? Ik moet eerlijk zeggen dat ik in de praktijk nog prijzen tegen kom waar ik van schrik. Uurlonen van €25?
Een opdrachtgever liet mij zelfs laatst een offerte zien waarbij 6% BTW op arbeid voor tuinonderhoud was geteld… Laten we onze gezinnen dan alleen thuis zitten om vervolgens met lege handen aan te komen? Dan zijn we toch slechts hardwerkende sukkels?
Ik durf best te bekennen dat het rendement van mijn onderneming de eerste vijf jaar van dit decennium te wensen overliet. De cijfers waren wel altijd positief, maar stonden niet in verhouding tot het aantal uren dat ik maakte en het risico dat ik liep. Het was crisis, ik wilde daar samen met mijn werknemers doorheen komen. Dat is gelukt.
Nu het kon, heb ik de afgelopen twee jaar het schrijfloon eindelijk weer verhoogd. Niet om een dure auto te kunnen kopen, maar om weer beter te kunnen ondernemen: investeren in materialen, scholing en machines. En voor meer vrije tijd: ook hoveniers hebben maar één leven.
De tijd is er rijp voor: tis tijd om geld te verdienen.
