In Canada worden niet zoveel bloemen geteeld. Het is lastig opboksen tegen de import van Ecuador en Colombia. De Canadese telers moeten op zoek naar de bloemen die lastig te telen of transporteren zijn.
Tot nu toe zagen we veel potplanten en tulpen. Die laatste bloem kwamen we afgelopen dagen tegen bij Sun Valley, Spring Valley en Westbrook. Ook op de veiling zagen we tulp. Ben Vellekoop vertelde dat de kopers de prijzen in Holland angstvallig in de gaten houden en nooit meer dan 3 cent meer geven dan de Hollandse kopers. De klokken in Nederland zetten de prijs. Dit geldt niet voor de bloemen die buiten de klok omgaan. De prijzen die daar voor betaald worden liggen flink hoger, vernamen en zagen wij hier en daar.
Tulp is zo’n product dat in Ontario veel gebroeid wordt. Het is iets dat de Zuid-Amerikanen niet kunnen. Andere producten zijn in Canada juist weer weggevaagd door de concurrentie van Colombia en Ecuador. Een voorbeeld hiervan is roos. Rozentelers zijn nauwelijks meer te vinden. Een is ons bekend en die zit op Vancouver Island aan de andere kant van Canada.
Een gerenommeerd rozenteler was Otto Bulk. Hij is onze gids deze week en rijdt ons van bedrijf naar bedrijf. Otto begon in 1978 en teelde jarenlang roos, was de eerste met het mobiel systeem voor rozen, maar schakelde uiteindelijk gefaseerd over. Hij kon simpelweg niet concurreren met de goedkopere rozen uit Ecuador en Colombia. Eens kwam hij in de Verenigde Staten en zag Ecuadoraanse rozen voor 49 cent. Daar kon hij het niet voor doen.
Zodoende moest hij op zoek naar een andere bloem. Naar iets dat moeilijk transporteerbaar was en lastig te telen. Het werden gerbera, lisianthus en leeuwenbek. Ook Buurman Henri Westerveld die ooit bij Bulk begon schakelde van roos naar gerbera.
Het was een tijd minder, maar nu gaat het goed met gerbera, vertelde Westerveld. Kleinere kwekers zijn gestopt en hebben hun kwekerijen verkocht of verhuurd aan marihuanakwekers en ook in Californië hebben enkele het strijdtoneel verlaten. En de Amerikaanse dollar staat sterk ten opzichte van de Canadese dollar. Tot twee jaar druk was er veel druk op de markt, maar nu gaat het goed. ‘Safed by marihuana’, noemde Westerveld het. Deze winter breidt hij uit.
Overigens deden we in de ochtend Ed Feenstra aan, ook een voormalig medewerker van Bulk. Hij teelt lelies op 7000m2 op een mobiel teeltsysteem. Fascinerend om te zien. Lelie is ook zo’n product dat niet grootschalig in Zuid-Amerika geteeld wordt. Alhoewel, eerder deze week zagen we bij importeur Mex i Can dat er wat lelies uit Mexico geïmporteerd worden.
Het bedrijf van Bulk – hij zegt gepensioneerd te zijn – is fascinerend. Rosa Flora is strak georganiseerd, grootschalig – zelfs voor Nederlandse begrippen – schoon en kwalitatief goed. Drie warenhuizen met gerbera, een met leeuwenbek en een met lisiantus.
Het zijn alle drie bloemen die ze in Ecuador en Colombia niet zo snel gaan telen. Leeuwenbek rekt bijvoorbeeld krom als ze liggend vervoerd wordt.
In totaal heeft Rosa Flora 15 ha bloemen verdeeld over vijf ‘plants’. De afzet regelt het bedrijf zelf. Ook het transport heeft ze in handen. Zo gaan er wekelijks talloze bloemen van Rosa Flora naar groothandelaren in Canada en het noordoosten van de VS.
Doorgaans zijn Westlandse kwekers niet op hun mondje gevallen. Maar deze keer waren ze stil toen ze Rosa Flora verlieten. En ik ook. Dat kwam niet door de overdaad aan gerbera’s die ze aanschouwd hadden. Nee, ze waren zwaar onder de indruk van Rosa Flora. Het bezoek zette ons met de voeten op de grond.
