De Pioneer Cabin Tree, Amerika’s meest bekende boom, is omgewaaid. Onlangs tijdens een hevige storm.
De boom, ruim duizend jaar oud, staat bekend als de tunnelboom. Een nationale toeristische attractie. Nadat een hoteleigenaar er in 1880 een groot gat in hakte, kon je er met je auto doorheen rijden.
Mijn gedachten gaan naar Nederlands bekendste boom. De Anne Frankboom. Een metalen constructie hield de 150 jaar oude paardenkastanje de laatste jaren overeind, maar ze bezweek in 2010 toch, bij een harde windstoot.
In de kern van de Anne Frankboom zat een zware aantasting van tonderzwam. De sluipmoordenaar onder de schimmels. Die vreet een boom via de wortels van binnen naar buiten op. Opeens is het voorbij.
Er zijn sterke vermoedens dat de aanleg van een (goed gefundeerd) schuurtje naast de Anna Frankboom te maken heeft met haar uiteindelijke dood. Een schimmel komt namelijk nooit zomaar in een gezonde boom. Maar hak wat wortels af en de tonderzwam fietst naar binnen.
In de jaren ’70 doet de boomchirurgie zijn intrede in Nederland met trial and error. Beschadigde en rotte delen worden netjes verwijderd tot op het ‘gezonde’ hout en ingesmeerd met een wondafdekmiddel. Nu is boomchirurgie geschiedenis: niks doen was beter geweest.
Want wat blijkt, een boom schakelt zijn eigen afweersysteem in. Die heeft geen boomchirurg nodig, die redt het zelf. Bomen zijn gebaat bij rust. Afblijven. Geen gaten boren en geen wortels hakken, en zeker geen tunnel. De beste boomverzorger houdt zijn handen in zijn zakken.
