Als de kinderen het naar hun zin hebben, dan hebben de ouders het ook naar hun zin. Dat is wat wij altijd tegen elkaar zeggen als het grut lekker aan het spelen is. We kijken elkaar dan diep in de ogen en weten waar we het allemaal voor doen.
Dat dit gezegde niet alleen voor tevreden ouders opgaat bleek afgelopen dinsdag. Het was weer zo ver: de prijsuitreiking van De Tuin van het Jaar. Ditmaal voor het eerst georganiseerd door branchevereniging VHG, nadat het HIC (wat was dat ook alweer?) vorig jaar gestopt is te bestaan. Was de prijsuitreiking altijd een beetje formeel en elitair (met de sonore stem van voorzitter Jan Poodt), bij VHG pakken ze het anders aan. Hier huren ze gewoon een oude veilinghal af en brengen tout la groene sector bij elkaar: hoveniers, ontwerpers, groenvoorzieners, handelaren, tuincentra, allemaal gezellig onder één dak. Je voegt er een buffet en een bar aan toe en het feest kan beginnen.
En zo stond ik te praten met een directeur van een tuincentrum, een groene eenpitter op ecologisch gebied en een leverancier van vijverplanten. Is dat gezellig vraagt u zich af? Ja dat is gezellig! Want die directeur had hele leuke ideeën over de markt en hoe zijn producten bijdragen aan geluksgevoel, waar de ’feel good hovenier’ enthousiast op reageerde en zo ontstond het besef dat we eigenlijk allemaal met hetzelfde bezig zijn. En ja, ik moet zeggen dat de witte wijn daar wel bij hielp.
Is het zo simpel? Ja, zo simpel is het.
En dat brengt mij bij de BNA. Wie? De BNA, de Bond van Nederlandse architecten, voor mij de hoge heren, elitair in de overtreffende trap. Op een discussiebijeenkomst over nieuw beleid was er een inleiding van de voorzitter van de BNA. En nu komt het: deze meneer vertelde over waar een brancheorganisatie 3.0 voor zou moeten staan. Staat 1.0 vooral voor het belang van een sterke vereniging en dito secretariaat, 2.0 voor waardering en kwaliteit, daar staat 3.0 voor integriteit en verbinding, waarbij de architect „dienstbaar is aan het programma…” Dienstbaar aan het programma! Integer! Verbindend! Wouw!, dacht ik toen ik dit hoorde. Dat is nog eens wat anders dan dat arrogante, zelfingenomene, waar de meeste architecten last van hebben.
En zo kom ik weer terug bij VHG. Met feestjes als afgelopen dinsdag in de Brabanthallen is de club hard op weg richting 3.0. Dienstbaar aan wat de markt écht wil: een integere partij die samen met andere disciplines werkt aan vernieuwende oplossingen om van de tuin een feestje te maken.
Proost!
