Ze zeiden dat ze iets opwindends hadden. De directeur van de Engelse tuincentrumketen wilde het dolgraag laten zien.
Op zijn kantoor kon ik weinig opwindends ontdekken. Het zat in wat ze de stallen noemen. Heel lang geleden zouden hier de paarden hebben gestaan. En nu was het het nerve centre van de keten. De Engelse dames achter hun bureaus deden hun werk, terwijl hun baas over dat opwindende sprak.
De laatste jaren waren ze op hun nerve centre echt zenuwachtig geweest. Want de omzet van hun tuincentra daalde maar en daalde maar. Er moest iets gebeuren, maar wat? De directeur keek naar de concurrentie. Engelse tuincentra zijn blijven hangen in de jaren ’70, concludeerde hij.
Automatisch gingen mijn gedachten uit naar al die worsten van dat so-called garden centre eerder in Engeland. Dat hadden ze in de jaren ’70 toch niet als publiekstrekker? Ik kon het me althans niet herinneren. Toen hield ik me nog met de Lego bezig.
De directeur vertelde over zijn doelgroep. Het zijn de keen gardeners, de meest fanatieke tuiniers onder het toch al tuinminnende Engelse volk. En waarom komen die naar onze tuincentra? Om tuinplanten te kopen! Maar dan moeten we ze niet afleiden met dode frutsels voor de tuin. En nee, ook niet met worsten.
We stapten in zijn gloednieuwe James Bond-achtige bolide en sjeesden naar een van zijn tuincentra. De verandering viel meteen op. Ik was er nog een paar jaar geleden geweest, toen was het een oud kasje met een nauw deurtje waar je doorheen moest lopen – inderdaad, door al die frutsels heen – en de tuinplanten stonden daarachter.
En nu? Een grootse entree, houten balken, houten displays, ruime paden, en vanaf die entree alleen maar tuinplanten. Woest aantrekkelijke Acer, Hydrangea, Hebe, Rhododendron, en nog veel meer groei en bloei, tot achterin het tuincentrum. Het kasje bleef staan, voor de echt noodzakelijke tuindingen als harkjes en schopjes. Bij de kassa werd nogmaals benadrukt dat dit toch een echt tuincentrum is: nog meer tuinplanten.
Al onze winkels gaan er zo uitzien, zei de directeur. Het was een goede zet, want de omzet steeg weer. Zelfs het dubbele van dezelfde periode vorig jaar. Dat dacht ik al. Die Bond-bolide kon er dan wel goed vanaf.
Foto: Arno Engels
