Even denk ik dat dit de verkeerde winkel is. Een bakker en een slager? Het hangt toch echt boven de deur: garden centre.
Britse boomkwekers hadden me nog zo gewaarschuwd: je moet echt door de hele winkel lopen, voordat je onze producten ziet. Die zouden ergens buiten achteraan staan. Nu hoor je dat wel meer over hedendaagse tuincentra die onder een grote keten vallen. De producten waar het traditioneel toch om draait in een tuin, die staan achteraan.
Maakt de plek uit als er maar één route door de winkel voert? Daar valt over te discussiëren. De een kan zeggen: je komt langs alle producten, en die maken allemaal kans op jouw impulsieve aankopen. De ander kan zeggen: als je eerst langs barbecues en tuinmeubelen schuifelt, is je kar al overbeladen voordat je langs de planten moet.
Maar dit so-called garden centre? Het hoort bij de modernste van de Britten. Indoor ziet het prachtig uit, authentiek met houten balken. Links zie ik alleen maar rekken met cd’s, verjaardagskaarten, Gruffalo-parapluutjes voor de kindjes. Rechts een farm foodhall. Beef, bacon en sausages van lokaal vee. Homemade pie. Apple pie. Delicatessen. Mmm, na dat stevige Engelse ontbijt van een paar uur geleden begint er weer iets te rammelen.
Ja, lekker afgeleid, maar waar staat nu al dat moois voor de tuin, voor de blije bijen en happy vlinders? Eindelijk, na paadjes in en hoekjes om, kom ik outdoor terecht. Voorbij de achterdeur.
Een groot sortiment wordt getoond op een veelvoud aan tafels. Maar er loopt geen kip rond. Niet eens een medewerker zichtbaar. Bordjes verwijzen wel naar hem of haar voor tuinadvies, maar zit die ook binnen? Dat kan best, want het regent nu.
Ja, toch! Een Engels stel loopt buiten rond, kennelijk doelgericht, want het zoekt een tweede Buxus-spiraal. Er staat er maar eentje. Dat zie ik ook wel. Vraag het even aan een medewerker, die zal u happy verder helpen. Maar die is nergens te bekennen. Het paar druipt af. Dan maar naar de worst.
