Je kunt er met zijn zevenen op zitten, netjes op 1,5 meter afstand en toch ben je dicht bij elkaar. Nynke Rixt Jukema ontwierp een bank voor de openbare ruimte in de nieuwe werkelijkheid.
De ontwerper uit Friesland constateerde dat door de maatregelen vanwege de coronacrisis een praatje maken in de openbare ruimte ingewikkeld is geworden. ’Mensen zijn meer bezig met die anderhalve meter afstand aanhouden dan met elkaar spreken over de dingen waar je het eigenlijk over wilt hebben’, zo citeert de Architect.
Cirkelvorm en hoge rugleuning
Met de nieuwe bank lost Jukema dit voor de gebruikers op. Je hoeft niet zelf meer die 1,5 meter afstand te houden, dat doet de bank voor je. Je kunt er met zijn zevenen op zitten zonder dat je te dicht bij elkaar komt, ook niet als je opstaat en de bank weer verlaat. De bank heeft een cirkelvorm en een hoge rugleuning waardoor je de ander nabij ervaart, of zoals Jukema het omschrijft: „Ze zorgen ervoor dat er een sociale verbinding ontstaat.’’
De bank is geheel uitgevoerd uit 4 mm dik plaatstaal. De houten zitvlonders en de 110 mm hoge rugleuning zijn van Bilinga- of Acoya-hout. Jukema: „Misschien is de anderhalve meter tijdelijk, maar het zou net zo goed de nieuwe werkelijkheid kunnen worden. Belangrijk is dat die gewóón gaat voelen.’’
Meer in de lijn van hoe een virus zich in de lucht verspreid, zou een cirkel met stoelen om de buitenkant heen beter passen. Met de rug naar het midden, in plaats van in een cirkel tegen over elkaar zitten en elkaars adem fijn in het midden verzamelen met die “omheining ” erom. Die 1,5m is geen magische grens waarbinnen je veilig bent, het is een richtlijn om mensen op gepaste afstand uit elkaar te houden in het dagelijkse leven. Een meetkundig ontwerp als dit houdt als ik het zo in de tekening zie, zelfs geen rekening met 2 mensen die bv elk 20 cm naar elkaar toe leunen.
Mijn oproep aan de ontwerper is om na te denken over een ontwerp dat wel tegemoet aan de “werkelijke” vereisten. Ik kan me voorstellen dat loop routes elkaar niet perse kruizen, mensen meer “naast elkaar” zitten dan tegenover elkaar (rondvliegende zwevende deeltjes!) en de vorm van het geheel zou aerodynamisch zo kunnen zijn dat de lucht op een gunstige manier ventileert ipv intiem bijeenhoudt, met alle risico’s van dien.
Distopisch en misdadig.